________________
(६७०) दया करी, दीजें अविचल राज ॥ नित्य लान कहे प्र नु माहरां, सारजो वंबित काज ॥ ७ ॥ इति ॥
॥अथ रहनेमीनी सिद्याय प्रारंन ॥ ॥ निंदा म करशो कोश्नी पारकी रे ॥ए देशी॥ ॥ संजम ला ध्यान रह्या रे, ताणे रहनेमी गढ गिर नार रे ॥ चीर नीचोवतां महासती रे, देखी व्याकु ल थया मुनिराय रे ॥१॥ रे रे रहनेमीने राजुन बू जवे रे॥ अहो रे नत्तम अणगारने रे, चारित्रं लागे अतिचार रे ॥ रे रे ॥ ए आंकणी ॥ ढुं रे नारी नेमजी तणी रे, ताणे तुमें बो देवर मुनिराज रे ॥ एरे वात जुगती नही रे, ताणे एवं केम कीजें अकाज रे॥रे रे ॥ २॥ एम सुणी रहनेमी बोलिया रे, ताणे तुं नारी हुँ जरतार रे ॥ राज करीयें जुनागढ तणुं रे, ताणे सुख विलसो सहि सार रे ॥रे रे॥३॥ हां हां रे ए शुं मूरख बोलीया रे,ताणे जादव कुल ला गेलाज रे ॥ तुंरे बंधव ढुं वेनडीरे,ताणे जुगमां हां सी थाय रे ॥ रे रे० ॥ ४ ॥ नारीनो संग नवि कीजि ये रे, ताणे नारी ने मोहनो पास रे ॥ नारीथको 5 गति लहे रे, ताणे नीच पामो नरकावास रे ॥रे रे॥ ॥ ५॥ रत्न चिंतामणि पामीने रे, ताणे ककर ग्रहे कोण हाथ रे ॥ गज बोडी खर नवि चडे रे, ताणे पय मूकीने पिये कुण बाबरे ॥रें रे॥६॥ विषयमां मराचो मुनिवरु रे, ताणे विष सम विषय विकार रे ॥ विष खावाथी मरीयें एकदा रे, ताणे विषय
