________________
(५५७) ॥प्रनु० ॥३॥ बुझे प्रनुबोध वधायो रे, जेणे संसा रनो नय वास्यो रे, नव्य जीवने पार उतायो । ॥प्रनु०॥४॥ गुरुथी वृहस्पति हास्यो रे, जेणे मोह मत्सर मद मास्यो रे ॥ जीवने जम जयर्थ। नगायो॥ ॥प्रनु० ॥ ५॥ नृगु शुक्रथकी जय नागा रे, जिम नाहर आगे डागा ॥ निज थानक जोवा लागा। ॥प्रनु०॥ ६ ॥ शनिश्चर चीड कहीजें रे, स्थिरथा रक वास लहीजें रे ॥ प्रनु गुण अवगुण परवीज ॥ ॥ प्रनु० ॥ ७ ॥ सात वार ए राजुल राणी रे, कह राजरतन एम वाणी रे ॥प्रनु गुण गाये मुखिया प्राणी ॥ प्रनु० ॥ ७ ॥ इति ॥ ॥अथ राजुननी पंदर तिथि प्रारंजः ॥देशी नपरन।
॥पडवे पियु प्रीतज पालो रे, प्रेमदायुं अबोला टालो रे ॥ नेह करीने नजरें जालो ॥ मनोहर मलद्वं सुधारस तोलें रे, राणी राजुल एणि पेरें बोले मनो हर ॥१॥ए यांकणी ॥बीजे बीजो नेह न कीजें रे, बोगाला ह न दीजे रे ॥ खोटी वातनो अंत न लीजें ॥ मनो० ॥॥त्रीजें ते तमने नमीयें रे,पीयु परदेशे केम नमीयें रे॥ निज स्वामिनी संगें रमीयें ॥ मनो० ॥३॥चोथें चित्त चो की, रे, जेणें दान अनय जग दीधुं रे॥ तेणें जीवितनुं फल लीधं ॥ ॥ मनो० ॥ ४ ॥ पांचमे पंचम गति जोई रे, जाणे केशरनी खसबोई रे ॥ किम काढीनं खाए धोई॥ ॥ मनो० ॥ ५॥ बछे षड्विध जीवना त्राता रे, जि