________________
(५५७) मासें रे, पीयुने मलवानी आशे रे ॥ दिन रेन गमे वीशवासें ॥ दयालु ॥ ६ ॥ आशोयें तो अवनी पे रे, तरुणीनी शोना लोपे रे ॥ राणी राजुन रतीय न कोपे ॥ दयालु० ॥ ७ ॥ कहे कार्तिक कामिनी काती रे, पीयु विरहें दाधी नाती रे ॥ दीसे गुंजा तणी पेरें राती ॥ दयालु । ॥ मागशिरें माननी मदमाती रे, कोकिल सम कंठे गाती रे ॥ दीपे क नकलता तनु जाती ॥ दयालु० ॥ ॥ पो प्रेम सवायो कीजें रे, अबलानो अंत न लीजें रे ॥ उप शम रस अमृत पीजें ॥ दयालु ॥१०॥ माहा म हिने मनोहर नारी रे, उग्रसेन धूया कनी सारी रे॥ वालम तमें जूट विचारी ॥ दयालु०॥ ११ ॥ फाल गुणे केशुवन फलीयां रे, नेमजी राजुलने मलीया रे ॥ नव नवनां पातक टलीयां ॥ दयालु० ॥१२॥ वार मास नली परें गाया रे,याज अधिकानंदमें पाया रे॥राज रतन रसुल पुर गया। दयालु॥१३॥ इति ।। ॥ अथ नेमजीना साते वार ॥ देशी उपरनी॥
॥ रविवारे ते हो रढीयाला रे, आदित्यनी याक री जाला रे ॥ एम राजिमती कहे बाला ॥ प्रनुजी मानियें अरदास रे, विसारी न मूको निराश ॥ प्रनु ॥१॥ए बांकणी ॥ सोम शोल कलायें वे पूरो रे, शशी चंद नहीं अधूरो रे, ॥ ते माटे चिंता चूरो ।। ॥ प्रनु० ॥ ॥ नोम मंगल नाग्य निधान रे, जेणे दूर कयं अनिमान रे ॥ नमीयें नेमजी जगवान ॥