________________
( ५२३ )
इस सरिखो रे ॥ ए प्रकरणी ॥ प्रातिहारज प्रतिश य शोना ॥ वा० ॥ ते तो कहिय न जावे रे ॥ घूक बालकथी रवि करनरनुं, वर्णन के लि परें थावे रे ॥ ॥ २ ॥ ज० ॥ वाणी गुण पांत्रीश अनोपम ॥ वा ॥ विसंवाद सरूपें रे । जव डख वारण शिव सुख कारण, सुधो धर्म प्ररूपे रे ॥ ३ ॥ ज० ॥ दक्षिण प श्चिम उत्तर दिशि मुख ॥ वा० ॥ ववणाजिन नपगा रीरे ॥ सुप्रालंबन लहिय अनेकें, तिहां थया स मतिधारी रे ॥ ४ ॥ ज० ॥ खट नय कारय रूपें ठ वा ॥ वा० ॥ सग नय कारण ठाणी रे ॥ निमित्त समान थापना जिन जी, ए श्रागमनी वाणी रे ॥ ५॥ ॥ ज० ॥ साधक तीन निदेपा मुख्य ॥ वा० ॥ जे वि
नाव न लहीयें रे || उपगारी डुग नाष्यें नांख्या, जाव वंदकनो ग्रहीयें रे ॥ ६ ॥ ज० ॥ ववणा समव सरणें जिनसेंती ॥ वा० ॥ जो अनेदता वाधी रे || ए तमना स्वस्वनाव गुण, व्यक्त योग्यता साधी रे ॥ ७ ॥ ज० ॥ ननुं ययुं में प्रभु गुण गाया || वा० ॥ रसनानुं फल लीधो रे ॥ देवचंद कहे माहरा मननो सकल मनोरथ सीधो रे ॥ ८ ॥ ज० ॥ इति ॥
॥ अथ सप्तदश श्री कुंथुजिनस्तवनं ॥ चरम जिनेसरू || ए देश | ॥
॥ समवसरण बेसी करी रे, बारह परखद मांहि ॥ वस्तु स्वरूप प्रकाशता रे, करुणाकर जग नाहो रे ॥ १ ॥ कुंथुजिनेसरू ॥ निर्मल तुऊ मुख वाली रे, जे श्रव