________________
(४३५) नवि तुमें सांजलो ॥सो॥धरीयें चित्तमां ए मूकीने मन आमलोसो॥४॥पोतानी कीधा वातने लोक ते नवि लहे ॥सो० ॥ हेलामांहे ते बहु कर्मने खेपवे॥ ॥ सो॥ पाप लागां होय ते गुरु मुखथी बालवे ।। ॥सो॥ इणिविध प्रायश्चित्त तपने जालवे ॥सोए नाण दंसण चारित्रनो विनय घणो करे ॥ सो० ॥ अरिहंत सिह चैत्य विनय मनमां धरे ॥ सो॥वै यावन तप त्रीजो प्रश्न व्याकरणें कह्यो । सो० ॥ चौदे नेदें वैयावच गुरु मुखथी लह्यो । सो॥ ६ ॥ हवे चोथु तप सद्याय ध्यानने मन खरे ॥ सो० ॥ सिक्षांत वांचे पूछे सिद्धांतने नित्य गणे ॥ सो॥ चिंतवे धंमापदेश दीये नवि चित्तने ॥सो॥ जेहथी पामे सद्याय तप वित्तने । सो० ॥ ७ ॥ समता नावें मनने आणे ध्यानमें ॥ सो०॥ निरामय निराकार अवस्था झानमें ॥सो॥ शुक्ल ध्यानने ध्यावे रौ इने परिहरे ॥ सो० ॥ए पांचमुं तप नवियण चित्तें धरे ॥ सो० ॥ ७ ॥बहुं हवे काउसग्ग, तपने या दरे ॥सो० ॥ क्रोध अने मान माया, लोजने परिहरे ॥सो॥ए अन्यंतर पट नेद ने प्राणी मनधरो।सो॥ विवेक कहे नवियण, नवसायर तरो ॥ सो॥ए॥
॥ दोहा ॥ बंध तत्त्व दरें तजो,बंधन ते नित्यमेव ।। गतिनां कुःख पामे घणां, कहे इम जिनवर देव ॥१॥ ॥ ढाल नवमी॥ कपूर होवे अति कजलो रे॥ए देशी॥
॥ बंध तत्त्व हवे सांजलो रे, नवियण तुमें उमे