________________
( १९८ )
ते कांइ राखो बो रोप || महारे तो हशे तुमचं हो, न दीरा वीरा हयं. तो केहने दाखुं दोष ॥रा०॥ ॥ ६ ॥ तांत त्रृट्यानी परें हो, नणदीरा वीरा जो डीयें, कतुयारीनी जेम | तेल जें नहि पाये हो, न दीरा वीरा वजगतां, कांइ नेह न चाले एम ॥ रा० ॥ ७ ॥ इम कहेती व्रत खेती हो, नादीरा वीरा ज 5 चढ, कां शिवमहोने कीयो वास ॥ धन धन ते जग मांहे हो, नादीरा तीरा प्रीती, कांइ मोहन कहे शाबास ॥ रा० ॥ ८ ॥ इति ॥
॥ अथ श्री पार्श्वनाथ जिनस्तवनं ॥
|| कानुडो वीण वजावे रे, कालिंदीने कांठे ॥ . ए देशी ॥ ॥ वामानंदन हो प्राणथकी हो प्यारा, नांही कीजें हो नयrथकी पण न्यारा ॥ कृणी ॥ पुरिसा दाल। शामल वरणो, शुद्धसम कितने नासे ॥ शुद्ध पुंज जिणें कीधो तेहने, उज्ज्वलवरण प्रकासे ॥ १ ॥ वा॥ तु मचरणे विषधर पण निरविष, दंसणे थाए वीडो ॥ तो श्रम शुद्ध स्वभाव न दूवे, ए में ग्रह्यो निवीडो ॥ २ ॥ वा० ॥ कमठ राय मद किए गएणतीमां, मोह तया मद जोतां ॥ ताहरी शक्ति अनंती आागल, केई तरि गया गोता ॥ ३ ॥ वा०॥ तें जिम तारखा ति म कुण तारे, कुण तारक कहूं एहवो ॥ सायरमान ते सायर सरिखुं, तिम तुं पण तुं जेहवो ॥ ४ ॥ वा०॥ किमपि न बेसे करुणा करते, पण मुऊ प्राप्ति यनंती ॥ जेम पडे कण कुंजर मुखथी, कीडी बहु धनवंती