________________
(१६२) रसीया कोण प्रसादें बांझे, शिवपुर साथने रे लो ॥ महारा॥ रसीया काच तणे कोण कारण, नाखे सुर मणि रेलो॥महारा० ॥ रसीया कोण चाखे विष फल ने, मेवा अवगणी रे लो॥३॥ महारा० ॥ रसीया सूर नृपति सुत ठावो, चावो चिटुं दिशे रे लो। महारा०॥ रसीया बरस सहस पंचागुं, जिन पुहवी वसे रे लो॥ महाराणा रसीया त्रीश धनुष पण नपर, नंचपणे प्रनु रे लो॥ महाराज ॥ रसीया त्रण नुवन नो नाथ के, थइ बेगो विनु रेलो॥४॥ महारा० ॥ रसीया अजलंडन गत लंबन, कंचनवान डे रे लो। महारा० ॥ रसीया इदि पूरे दुःख चूरे, जेहने ध्या न रे लो॥ महाराण ॥ रसीया बुध श्री सुमति विज य कवि, सेवक वीनवे रे लो ॥ महारा० ॥ रसीया राम कहे जिनशासन, नवि मुकुं हवे रे लो ॥ ५ ॥
॥ अथ श्री अरनाथ जिन स्तवनं ।। ॥ सींचजो रे वाडीमांनी वेल,सींचजो कटारो केवडो॥
॥रे॥ए देशी ॥ ॥ गायजो रे धरी नन्नास, अर जिनवर जगदीस रू रे ॥मानजो रे एह महंत, महीयल मांहे वालेस रू रे ॥ १ ॥ ध्याइजो रे दृढ करी चित्त, मन वंडित फल पूरशे रे॥ वारजो रे अवरनी सेव, एहिज शंका चूरशे रे ॥ ॥ सींचजो रे सुमतीनी वेल, जिन गुण ध्यान नीरें घj रे ॥ संपजे रे समकित फूल, के वल फल रलियामणुं रे॥३॥ पुण्यथी रे देवी नंद, नय