________________
(१३७) कालें लह्यो रे ॥ वि० ॥ मानविजय नवजाय, कहें में सद्दह्यो रे ॥ क० ॥ ५ ॥ इति ॥
॥अथ श्री वासुपूज्य जिन स्तवनं ॥ ॥सीता तो रूपें रूडी॥ ए देशी॥ वासुपूज्य तुं साहिब साचो, जेहवो दुवे हीरो जाचो ॥ सुंदर सो जागी॥ जस होये विरोधी वाचो, तेहनी करे मेवा काचो हो ॥ सुं० ॥ १ ॥अबति वात उपावे, वलि नाव बताने बिपावे हो ॥ सुं० ॥ कांगें कांइ बोले, परनें निंदा करी मोले हो ॥ सुं० ॥ २ ॥ श्म चन विह मिथ्या नांखी, तेव देवनी कुण नरे साखी हो ॥सुं॥ प्राणीना मर्मनः धाती, हाडामां मोटी कातः हो ॥ सुं॥ ३ ॥ गुण विण रह्या उंचे ठाणे, किम देव ठहराय प्रमाणें हो ॥ सुं०॥ प्रासाद शिखर रह्यो काग, किम पामे गरुड जस लाग हो ॥ सुं॥ ॥ ४ ॥ तुं तो वीतराग नीरीह, तुऊ वचन. यथारथ लीह हो ॥ सुं॥ कहे मानविजय नवजाय, तुं साचो देव ठहराय हो ॥ सुं० ॥ ५ ॥इति ॥ १२ ॥
॥ अथ श्री विमल जिन स्तवनं ॥ ॥ राग मल्हारनी देशी ॥ जिहो विमल जिनेसर सुंदरु, लाता विमल वदन तुज दिह॥ जिहो विमल दु मुफ ातमा, लाला तेणें तुं अंतर पश् ॥१॥ जिनेसर तुं मुफ प्राण आधार ॥ जिहो सकल जंतु हितकार, जिनेसर तूं मुफ प्राण आधार ॥ ए आंकणी ॥ जिहो विमल रहे विमलें था, लाला समतें समल