________________
(४७) थापीनें, माता पासें मेले रे ॥ ज० ॥ देव स दु नंदीसर जाए, आवतां पातक तेले रे ॥ ज०॥ ॥ ७ ॥ हवे प्रजातें सिधारथ राजा. अति घणां उबव मंमावे रे ॥ ज० ॥ चकले चकले नाच करावे, जगतना दाण मावे रे ॥ ज ॥॥ बारमे दि वमें सऊन संतापी, नाम दी, वर्षमान रे ॥ ज० ॥ अनुक्रमें वधता आठ वरपना, दुधा श्रीनगवान रे ॥ ज० ॥ ए ॥ एक दिन प्रनुजी रमवा चाल्या, तेव तेवडा संघाती रे ॥ ज० ॥ ५ मुखें परशंसा निसुणी, व्यो सुर मिथ्याती रे ॥ ज० ॥ १० ॥ पन्नगरू' जाडें वलगो, प्रचुंजीएं नारख्यो काली रे ॥ ज० ॥ ताड समान वली रूप कीधुं, मुठीएं नारच्यो नबाली रे ॥ ज० ॥ ११ ॥ चरणे नमीने खमावे ते सुर, नाम धरे महावीर रे ॥ ज० ॥ जेहवा तुमनें इं३ वखाण्या, तेहवा बो प्रनु धीर रे ॥ ज० ॥ १२ ॥ मात पिता नीशालें जणवा, मूके बालक जाणी रे ॥ ज० ॥ इं५ आवी तिहां प्रश्नज पूबे, प्रनु कहे अर्थ वखाणी रे ॥ ज० ॥१३॥ जोबन वय जागी प्रनु परण्या, नारी जशोदा नामें रे ॥ज॥ अव्यावीशे वरचे प्रनुना, मात पिता स्वर्ग पामे रे ॥ ज० ॥१४॥ नाजीनो आग्रह जाणी, दोय बरस घर वासी रे ॥ ज० ॥ ते हवे लोकांतिक सुर बोले, प्रनु कहो धर्म प्रकाशी रे ॥ ज० १५ ॥
