________________
७४ जैनकथा रत्नकोप नाग आठमो. स्वामी होशे जेह सूने मंदिर आव्यो ॥ हो ॥ निज वीतकनी वात , डी, वातडली निज केरी कहिने जस समजाव्यो । हो० ॥ ॥ खड्ग दियो एवं जेहनें, जेहनें एवं शान करी मंदिरमाहे राख्यो ॥ हो ॥ जेणें वलीये राहत नणी, रादसने रंजाडी हणीने दूरें नारख्यो ॥ हो ॥ ३ ॥ परणी जे0 ए पद्मिनी, पद्मिनीने परणीने रंगे वातो कीधी ॥ हो ॥ इत्यादिक अंतरंगनी, सहिनाणी सघली साची दीधी ॥ हो० ॥४॥ मन विकस्युं तन उन्नस्युं, उन्नसियां अंतरनां कुंपल हैडे ह . रखी । हो० ॥ सुःख दोहग दूरें गयां, दूर गयां सवि दुःखडां जोवे निरखी निरखी ॥ हो॥ ५ ॥नृप आदेशे कली रही, ऊनी रही जई जोडें प्रेमदा गुणनी खाणी ॥ हो ॥धन धन दंपती जोडली, जोडी ए घएं जीवो सुं. दर रूप समाए। ॥ हो ॥ ६ ॥ राज दुकम दु एहवो, एहवो जेणे की— तेहनें तुरत खपाडो ॥ हो ॥ उपकारी नर आवियो, आव्यो ते . उजाई हणतां वचमां आडो ॥ हो ॥ ७ ॥ धन धन तेहनी माडली, माडलीयें जेणें जायो नरमां रयण समायो । हो ॥ अपराधी बोडा वियो, बोडाव्यो जनमांहे सघले सहेर गवाणो ॥ हो० ॥ ॥ सजन थतिहि दूहव्यो, दुहव्यो पण नाणे हियडे मंश केवारें ॥ हो ॥ वेद्यो नेद्यो वंशने, वंशनो स्वर मीठो बोले वायु जेवारें ॥ हो ॥ ॥ अगर अनिमा खेपियो, खेप्यो पण शुनगंधे सदुकोनें संतोपे॥ हो॥ चंदन जो घसीय घj, घ[ये तो पण सहेजें शीतलताने पोपे ॥ हो॥ १०॥ वस्तु लिये सदु पापणी, आपणली केम होवे जे परनी लीध उधारी । हो॥ सदु कहे धर्म जय दुवे, जय दुवे परयुवती मुख न जोवे नाली ॥ हो ॥ ११ ॥ ढुं बलिहारी तेहने, तेह तपी परतरूपी परधनथी जे न्यारा ॥ हो ॥ ते सऊन मन माहरे, महारा ते मनमांहे लागे अतिहि प्यारा ॥ हो० ॥१२॥ यतः ॥ परदारपरश्व्य, परशेहपराङ्मुखः ॥ गंगाऽप्याद कदाप्येप, मामहो पावयिष्यति ॥ १ ॥ यः परवादे भूकः, परनारीवक्रवीद णेऽप्पंधः ॥ पंगुः परधनहरणे, स जयति लोके महापुरुपः ॥ २ ॥ रहे नृपदत्त थावासमां, आवासें दोच रहेतां एक दिवस बदु नेहें । हो० ॥ याण लही नरवर तणी, नरवरना सेवकमु थावे जनकनें गेहें। हो । ॥ १३ ॥ वीजे खंमें वीशमी. वीगमी ए दानें धन रमणी सघि