Jain Katha Ratna Kosh Part 08

SR No.: 010253
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Publication Year: 1892
Total Pages: 475
Language: Hindi
Classification: Dictionary
File Size: 30 MB

Page 78

go
ना कोय तारे तोलादर कहे मुणो माता, कहेवो कुंवर
जैनकथा रत्नकोप नाग आठमो. गल सदु मन विस्मय, पामीने एम बोले ॥ फट मूरख तें सवल विटाल्या, नहिं कोय तारे तोलें ॥ गा० ॥ ॥ रे रे झुं साचुं ए नांखे, के वली थ थवा कूडं ॥ मत्स्योदर कहे सुणो माहाराजा, ए सवि लाखे रुडं ॥ गा ॥ ए ॥ जो जो हवे वु करी उत्तर, कहेवो कुंवर वाले ॥ वल बुद्धि कही वलवंती, जे उपजे तत्कालें ॥ गा० ॥ १० ॥ राजन एह नय रमां अमचो, जनक पिता मातंग ॥ प्रनु धागल नित्य गुण गावाने, था वंतो मन रंग ॥ गा० ॥ ११ ॥ तेहने घेर दोय दयिता रूडी, ते वेहुना अमें जाया ॥ अण मानीती मुफ माता तेणे, मुज वाणी न सुहाया ॥ गा० ॥ १२ ॥ एहनी माता हूती वहाली, ए पण वजन गाढो॥ एक दिन जनकने करुणा यावी, वोल दियो मुफ टाढो ॥ गा० ॥ १३ ॥ पंच र यण ले। मुज जंघामां, जनकें देप्यां जाणी॥ वत्त विपम वेलायें ए तुं, काढे मन हित आणी ॥ गा० ॥ १४ ॥राजन् सघले अवयव एहने, रयण अमूलक केपी ॥ वेदु सुत पासें प्रीति पटतर, कीधो सुमतिने रोपी ॥ गा० ॥१५॥जो नविमानो तो मुज परगट, जोवो नयण निहाली ॥ जंघा वेदी पंच रयण ते, देखाड्यां संजाली ॥ गा० ॥ १६ ॥ रायतणे मन वात वसी ए, सेवकनें कहे जालो॥अंग विदारी रयण लेश्ने, सघलां मुज देखाडो ॥ गा० ॥ १७ ॥ गीतरति जाण्युं गति विगडी, मलियो ए मा थानो ॥ में जाण्यं तर' एहने, न रह्यो दंन ए बानो । गा० ॥१७॥ धसिया सेवक तस जालेवा, ते कहे मुमने मूको॥धन कारण में कूड कयुं ए, स्वामी सवल हुँ चुक्यो । गा० ॥१॥ शेत सुदत्त अवे परदेशी, तेणें ए वात करावी ॥ सोवन इंट समपी मुऊने, लो, घणुं ललचावी ॥गा० ॥ २० ॥ राय मत्स्योदर साहामुं जोई, पूढे वात ए साची ॥ ते बोल्यो सुण तुं राजेश्वर, ए पण कांहिं न काची ॥ गा० ॥ २१ ॥ उनय वातनो मेल मले किम, कहे मुज धागल साचुं ॥ मुफ मननो ए संशय वारी, साचे मारग राचुं ॥ गा० ॥ २२॥ सुण राजेश्वर ए वहाएमां,अष्ट सहस्त प्रमाण ॥ सीवन संघाटक वे माहारा, तेहमां नहिं विनाण ॥ गा० ॥ २३ ॥ रयण असे वली तेहथी दृणां, एक सहसे ऊणां ॥ ते संघा टक मुफ नामांकित, ए साचां सवि वयणां ॥गा० ॥ २४ ॥ वात सुणी