________________
ទូច जैनकथा रत्नकोप भाग आठमो.
॥दोहा॥ ॥ वंदरकांठे नांगरं, वाहण तेणी वार ॥ कोइक नरने पूजी, होप . नयर आचार ॥ १ ॥ चित्रकूट ए हीप , पूर्वोदित अनिधान ॥न गरादिकनुं दाखव्यु, चमक्यो सुणी सुजाण ॥२॥ अहो अजास्यो . याज ढुं, आव्यो एवं नाम ॥ जिहां जनके वास्यो हतो, न थयुं चिंतित काम ॥ ३ ॥ पण मुज एक आधार ने, रे शकुनपवन अनुकूल ॥ मन । उत्साह तेम माहरो, गुं करो प्रतिकूल ॥ ॥ शोच किस्यो करवो . हवे, याशे सघलु श्ष्ट ॥ पुण्यदशा जव पाधरी, दूरें टले अनिष्ट ॥५॥ एम धीरज मनमां धरी, उतरिया तेणी वार ॥ रत्नचूड वेलातटें, करे निवास नदार ।। ६ ॥ नाम नतास्यां यानथी,दिये शुल्क धन तास ॥राज पंचकुलने तिहां, रत्नचूड सुविलास ॥ ७ ॥
॥ढाल पञ्चासमी॥ ॥ जोरावर हाडाना गीतनी देशी॥ तिण अवसर तेणि नाय रे, पुरमाथी आया,धन काज उमाह्या, चारे समनाया, निगुणाकुःखदाया,आवीने उना रे चारे वापीया रे ॥१॥ पूछे कुशल देम वात रे, जाइन आव्या, देखी सुख पाव्या, साजनजी सोहाव्या, कहोने झुं लाव्या, लावो रे करियाणु ते लेछु अम्हें रे ॥ २ ॥ निसुगी एहवी वात रे, दररज्यो मनमांहे, चिंते रे उत्साहें, दीसे ए शाहें, कूडी नहिं प्राहें, मुश रे दीसे वे शादुकारनी रे ॥ ३ ॥ कहे धूर्त ते चार रे, वाहालेसर मोरा, करीये ठेथे निहोरा, मुण साजन बोरा, करियाणां तोरां, लेगुं रे रंगेंगें सघलाही अम्हें रे ॥ ४ ॥ देj एहनु मूल रे, जेवू तमने गमशे, दारि निगमशे, धारति सवि सम शे, वांठित सवि सरो, देगुं रे नरी वाहण जे कहेशो तेणे रे ॥ ५ ॥ धाप्यो सघनो माल रे, लेइने ते चाल्या, मनमाहे माल्या, रंगेगुं रेट्या, याव्या पुर तेल्या, माल बहेंची ने घेरे लइ गया रे ॥ ६ ॥ दवे रत्नचूड कु मार रे, मन धरी थानंदा, देखे नरवंदा, मुख पूनमचंदा, साजन सुख कंदा,थावे रे नंयरीनो नरपति नेटवा रे ॥ ॥ विचमांहे कारुक एक रे, सहामो तस प्रायो, धींगड मध्न धायो, प्रणमी कहे पायो, कंवरजी लायो, यवल तुमारे काजे पाका रे ॥ ७॥ देवरावी तंबोल रे कहे कुंवर रंग,मनने उठरंगें, निसुणो एकगे, जागो ए यनंग, करीश खुशाल .