________________
३४ जैनकथा रत्नकोप नाग आठमो.. चित वदुगुणी ॥ ७ ॥ स्वयंप्रना नामें सा दुइ, वृद्धिमती यौवन वय लही। .. अभिनंदन जगनंदन दोय, ननचारी वंदे मुनि सोय ॥ ए ॥ निसुणी धर्मतपी देशना, लाधी समकितनी वासना ॥ पर्वदिने पौषध अनुसरे,त्रण्य । काल जिनपूजा करे ॥ १० ॥ एक दिन जिनपूजा आदरी, नमण तणुं । जल ले। कुमरी ॥ जनकसमी घावी चंग, वेसारी तेहनें उबरंग ॥११॥ जोई रूप वाध्यो मन हर्ष, पुत्री परणावा नत्कर्ष ॥ वं जश् तप पारएं करो, उत्तम कारजने आदरो ॥ १२ ॥ तेड्या मंत्रीश्वर गतशोक, वर जोवो पुत्रीने योग्य ॥ श्राप थापणी मति अनुसरी, उत्तर आपे नृपर्ने फरी ॥ १३ ॥ एक वोल्यो सुकत अनिधान, मंत्रीश्वर बहुवुदिनिधान । राजन् जेहनो वारो आज, तेहने परणावो माहाराज ॥ १४ ॥ रत्नपुरें महोटो नूपाल, अश्वग्रीव त्रिदु खंम रखवाल ॥ प्रतिविम् तेहनें दीजीयें, परणावी लाहो लीजियें ॥ १५॥ अपर कहे उत्तरश्रेणीय, प्रनंकरा नगरी तेणीयें ॥ मेघधनानिध महोटो संत, मेघमालिनी केरो कंत ॥ १६ ॥ विद्युत्प्रन सुत वेटो वली, ज्योतिर्माला ने निर्मली ॥ तस सुतने ए पुत्री योग्य,तस पुत्री आपण सुत जोग्य ॥१॥ अपर कहे स्वयंवरने करो, पुत्री मन माने ते वरो॥सुणी विचार विसा तेह, राजन पहोतो आपण गेह ॥१॥ एकदिन नैमित्तिक आवियो, संनिन्नश्रोत्र नृप वोलावियो ॥ कहो मुज पुत्री वरनी वात, जो जाणो ज्योतिप सादात ॥१॥ हवे कहेशे ते वात र साल, वीजे खंमें पहेली ढाल ॥रामविजय नांखी मन रली, पागल वातज वे अति नली ॥ २० ॥ सर्व गाथा ॥ २४ ॥ गाथा तथा श्लोक ॥ ॥
॥दोहा॥ ॥ कहे नैमित्तिक रायने, वारू वयण विलास ॥ पोतनपुर नृपति नलो, नाम प्रजापति जास ॥ १ ॥ तस अंगज उत्तम सवल, त्रिप्टष्ट अचल वे बंधु ॥ वासुदेव वलन ते, थाशे गुणमणि सिंधु ॥ २॥ अश्वग्रीव प्रत्ये सही, हणशे ते मदमत्त ॥ एह साधुमुखें सुण्यु, ते तुं माने सत्य ॥ ३॥ तुमने अधिपत्ति थापशे, विद्याधर शिरदार ॥ तस पटराणी होयो, स्वयंप्रना वर नार ॥४॥ एवं लग्नवलें लहुँ, साधु तणे वयणेह ॥ देजोशाबासी मुने, जब देखो नयरोह ॥ ५ ॥ नृपति मन संतोपियो, सन्मान्यो देवड़ा। नक्तियें करी वोलावियो, नरपति सबल गुणज्ञ ॥ ६ ॥ हवे दूत मारीचि