________________
श्री शांतिनाथनो रास खंग बडो.
३३ए
'एहवी जो क्रिया ए करे, तो सही जीवे एम जाणो रे || नहिंतर ए मरो इस्युं, साजन सहु मन थालो रे || शां० ॥ ४३ ॥ कहे जन एम करशे क्रिया, तुमें करो एहने सऊ रे ॥ प्रौढमंगल तिहां यालखी, उच्चरे पाठ न क रे || शां० ॥ ४४ ॥ सिद्ध सदुने प्रणमी करी, करें मुखें एम उचार रे || सर्वथी प्राणातिपातने, सर्वथी अलिय तिम धार रे ॥ शां० ॥ ४५ ॥ सर्वथी प्रदत्त मैथुन वली, सर्व परिग्रह तेम जाए रे ॥ जावजीव नागदत्त कुमर ए, एहनां करे पञ्चरका रे ॥ शां० ॥ ४६ ॥ वार त्रण दमक एम जणी, त्र्यंतें स्वाहा पद पाठ रे || शेवसुत तेह साजो कस्यो, सुर तेणें करिय एम गठ रे ॥ शां० ॥ ४७ ॥ जा गियो स्वजन हरख्यां सवे, दाखवी तस सवे वात रे || सहदी नवि तेणें तर, सवल वली तस धात रे || शां० ॥ ४८ ॥ घर नली नीसखो तब वली, भूमि पडियो ततकाल रे || पुनरपि सयाना कहेायी, तेह जीवाडियो वाल रे || शां० ॥ ४५ ॥ वार त्रीजी वली एम सही, निश्चय कीलो जाम रे || नागदतें बात मानी तदा, देवचिंतित ययुं काम रे ॥ शां० ॥ ५० ॥ देव वनमांहि तस थालिने, निज कही पूर्वजव वात रे ॥ सुपि तेणें जातिसमरण लघुं, प्रत्येक बुध मुनि जात रे || शां० ॥ ५१ ॥ देव तस चरण वंदी करी, गयो निज ठाम घरि हर्ष रे ॥ नाग दत्त मुनि मही विचरतो, पाले याचार उत्कर्ष रे || शां० ॥ ५२ ॥ देerinuी बाहिरें, नीसरवा न दे जेह रे ॥ चार कपाय हिने सदा, एहवो मुनि गुणगेह रे ॥ शां० ॥ ५३ ॥ नागदत्त मुनि धनुक्रमें हुवा, संयमश्रेणि गुण धार रे ॥ घातिकर्मयें उपन्युं, केवलज्ञान उदार रे || शां० ॥ ५४ ॥ अनुक्रमें मुक्तिनारी वस्या, एम कहे शांति जिनचंद रे ॥ एकपायातमा वश करे, प्रगट होय सहज धानंद रे || शां० ॥ ५५ ॥ दाल के सुणो वीशमी, रामविजयें कहीं एह रे || शांति प्रभु देशना सांगली, समजजो नवि गुणगेह रे || शां० ॥ ७६ ॥ इति क पायप्रमादोपरि नागदत्तसंबंधः ॥ २ ॥ सर्वगाथा ||३१|| लोक ॥ २२ ॥ ॥ थथ प्रथम प्राणातिपात विरमणव्रतसंबंधः ॥ ॥ दोहा ॥
|| सुण राजन ए व्यादि दे, पंच प्रकार प्रमाद || परिहरो सविवे
44