________________
३२०
मुणगुण राजशक्ति का । कहे योग्यासापा, हा ॥
जैनकथा रत्नकोप नाग आठमो. हैये हर्ष वदु धरी, वोलाव्यो ते आदर करी ॥ ॥ कहे विनीत गुण धर्मकुमार, जगवन् न घटे ए आचार ॥ गुरु सम बासन वेसे जेह, मुर्विनीत नर कहियें तेह ॥३॥ तमें महोटा योगीश्वर जाण, थमने मानेवी तुम प्राण ॥ तुम तू बापद सवि टले, मनोवांछित थावीने मले ॥४॥ निज पदाति वस्त्रोपरि तेह, वेठो कुमर धरी मन नेह ॥ मुफ नगरी पान धारो आज, सबल वधारो महारी लाज ॥ ५ ॥ कहे योगी सुण राजकुमार, तुं मुफ मान्य सही निर्धार ॥ पण नि:किंचन हुँ महाराज, शी तुम नक्ति करुं दुं आज ॥ ६॥ कहे कुमर तुमची बाशीप, ए अम लद कोटी वकशीस ॥ कहे योगी ते साचुं कर्तुं, पण लौकिकमां एवं लयुं ॥ ७ ॥ यतः ॥ नक्तिः प्रेम प्रियालापः, सन्मानं विनयस्तथा ॥ दानेन हि विना लोके, सर्वमेतन्न शोनते ॥ १ ॥ पूर्वढाल ॥ कहे कुमर पुन रपि एम वाणी, सुनजरें जुवो तमें गुणखाण ॥ करो आझा अमने जे संत, ए तुम कहियें दान महंत ॥ ॥ कहे योगी सुण न कुमार, ने मुज पासें मंत्र उदार ॥ आठ वरस ययां करतां जाप, श्रम कीधो में बदुलो याप ॥ ए॥ तास विधन प्रतिघातक थाय, जो तुं एकरयण इण ठाय ॥ तो प्रयास सफलो होवे सही, एह वात नैरव मुख कही॥१०॥ कहे कुमर कर जोडी ताम, ढुं स्वामि तुमारे नाम ॥ कहो तेणें दिन . धावू तुम पास, साधो मंत्र तमें उनास ॥ ११ ॥ कहे योगी कालीच दशी, प्रेतवने यावेQ निशि ॥, ढुं पण त्रिदु शिष्यनी संघात, आवीश तिहां निसुणी एम वात ॥ १२ ॥ कुंवर प्रणाम करी घेर गयो, योगी मनें अति हर्पित थयो । घर जश् चनदश दिवस सुजाण, आव्यो मला ऐ कुंवर असिपाण ॥ १३ ॥ शिष्य संघातें योगी ताम, आव्यो कुंवर करे परणाम ॥ कहे योगी थाजे दुशियार, मुफ राखणने साहस धार ॥ १४ ॥ कहे कुमर चिंता मत धरो, सुखें तमें मंत्रसाधन करो ।। कुण तुम साहामुं नाली शके, खड्ग काली उनो नवि चके ॥ १५ ॥ मंगल कर। एक शव स्थापियो, यनि प्रजाली होमविधि कियो ॥ इण असर प्रकटयो निर्घात, विश्व बधिर करतो सादात ॥ १६ ॥ यह हिंधा धरती तिण वार, नीसरियो नीपण श्राकार ॥ काल कराल बडो यमदूत, प्रकट थयो तिहां एक यत ॥ १७ ॥ शुं तें नवि जाण्यो मेघनाद, देवपाल
तिहां निसुणी पथयो । घर जय शिष्य संघात