________________
३३० जैनकथा रत्नकोष नाग आग्मो. हैये हर्ष बदु धरी, वोलाव्यो ते यादर करी ॥ ॥ कहे विनीत गुण . धर्मकुमार, जगवन न घटे ए याचार ॥ गुरु सम आसन वेसे जेह, . सुविनीत नर कहियें तेह ॥३॥ तमें महोटा योगीश्वर जाण, अमने मानेवी तुम प्राण ॥ तुम तूठे बापद सवि टले, मनोवांडित यावीने । मले ॥४॥ निज पदाति वस्त्रोपरि तेह, वेगे कुमर धरी मन नेह ॥ मुज नगरी पान धारो आज, सवल वधारो महारी लाज ॥ ५ ॥ कहे योगी सुप राजकुमार, तुं मुज मान्य सही निर्धार ॥ पण निकिंचन कुं महाराज, शी तुम नक्ति करुं हुं आज ॥ ६ ॥ कहे कुमर तुमची वाशीप, ए अम लद कोटी बकशीस ॥ कहे योगी ते साचुं कह्यु, पए लौकिकमां । एवं लडं ॥ ७ ॥ यतः ॥ नक्तिः प्रेम प्रियालापः, सन्मानं विनयस्तथा ॥ दानेन हि विना लोके, सर्वमेतन्न शोनते ॥ ॥पूर्वढाल ॥ कहे कुमर पुन रपि एम वाणी, सुनजरें जुवो तमें गुणखाण ॥ करो आज्ञा अमने जे संत, ए तुम कहियें दान महंत ॥ ॥ कहे योगी सुण जर कुमार, डे मुज पासें मंत्र नदार ॥ यात वरस थयां करतां जाप, श्रम कीधो में वहुलो आप ॥ए॥ तास विघन प्रतिघातक थाय, जो तुं एकरयण गय ॥ तो प्रयास सफलो होवे सही, एह वात नैरव मुख कही ॥ १० ॥ कहे कुमर कर जोडी ताम, ढुं बुं स्वामि तुमारे नाम ॥ कहो तेणें दिन यावं तुम पास, साधो मंत्र तमें उल्नास ॥ ११ ॥ कहे योगी कालीच दशी, प्रेतवने यावेई निशि ॥, ढुं पण त्रिदु शिष्यनी संघात, यावीश तिहां निसुणी एम वात ॥ १२ ॥ कुंवर प्रणाम करी घेर गयो, योगी मनें यति हर्पित थयो ॥ घर जश् चनदश दिवस सुजाण, याव्यो मसा णे कुंवर यलिपाण ॥ १३ ॥ शिष्य संघातें योगी ताम, याव्यो कुंवर करे परणाम ॥ कहे योगी याजे दुशियार, मुझ राखणने साहस धार ॥ १४ ॥ कहे कुमर चिंता मत धरो, सुखें तमें मंत्रसाधन करो ॥ कुण, तुम साहामुं नाली शके, खग जाली उनो नवि चके ॥ १५ ॥ मंगल कर। एक शव स्थापियो, यनि प्रजाली होमविधि कियो । इण यसरें प्रकटयो निर्यात, विश्व बधिर करतो सादात ॥ १६ ॥ यश धिा धरती तिण वार, नीतरियो जीपण याकार ॥ काल कराल बडो यमदूत, प्रकट थयो तिहां एक यजुत ॥ १७ ॥ शुं तं नवि जाण्यो मेवनाद, देवपाल