________________
३४३
जैनकथा रत्नकोष नाग आग्मो. मेघरथजीने वंदो ॥ पंचम खंमें ढाल अग्यारमी, राम कहे चिर नंदो। रे ॥ ए० ॥ श्ए ॥ सर्वगाथा ॥ ३६ए ॥ श्लोक तथा गाथा मली ॥२३॥
॥दोहा॥ ॥ एक दिन राजसना जोडी, बेठा मेघरथ राय ॥ वनपालक वी करी, घरज करे सुखदाय ॥ १ ॥ स्वामिन तुम मनवनहा, वनमा बद्ध परिवार । समवसस्या घनरथ प्रनु, जगतीजन आधार ॥ २ ॥ दे पारितोषिक घj, धन हिरण्यनी राशि ॥ मेघरथजी परिवारा, वंदण . चट्या उल्लास ॥ ३ ॥ जिनवर वांदी नावगुं, बेठा मनने कोड ॥ दीये देशन प्रनु नवि जना, निसुणे वे कर जोडि ॥ ४ ॥
॥ ढाल बारमी ॥ ॥ देशी वणजारानी ॥ सुणो प्राणीजी॥ कहे घनरथजी नगवान् ,ध्यान धरो मन धर्मनो ॥ सुणो प्राणी जी ॥ सु० ॥ सदु आथ ए अथिर निदान, फलपाक ए शुज कतकर्मनो ॥ सु० ॥१॥ सु० ॥ मेली अनंती वार, पुजल राशि ए प्राणीये ॥ सु० ॥ सु० ॥ फरि फरि चाहे तास, शीमति तास वखाणीयें ॥ सु ॥ २ ॥ सु० ॥ नहिं कोतुं जग कोय, स्वारथनुं सहुये सरं ॥ सु० ॥ सु० ॥ जेहने मलीये आपणो जाणि, ते जाणे एहने नगुं ॥ सु ॥ ३ ॥ सु० ॥ नवि जाणे गातो आप, माया विजुको जीवडो ॥ सु० ॥ सु० ॥ एतो झाननयणे करी अंध, युं करे सशुरु दीवडो ॥ सु० ॥ ४ ॥ सु० ॥ उत्तहां जे चन अंग, तेहमां मूल तुम्हें लहो । सु० ॥ सु० ॥ हायुं न आवे हाथ, प. केदेशो जे नवि कह्यो ।सु॥५॥ सुण्॥ साथें न आवे कोय,धन रमणी नवि ताहरी ॥ सु ॥ सु० ॥ जाणे तुं मूढ सनाव,में मेली एमाहरी ॥ सु ॥६॥सु॥ मान चढयो मद जोर,. ढुं करतां ए नावनो ॥ सु ॥ सु० ॥ ए व्यवहारनी चाल, निश्चय आप स्वनावनो ॥ सु० ॥७॥ सु ॥ जो सुखनां रे सरीख, तो उःख कारण कां वहो ॥ सु० ॥ सु० ॥ ते सुखनुं एक हेतु,सार धर्म ते सदहो ॥ सु० ॥ ७ ॥ सु० ॥ परहरिने परमाद, धर्म करे जे नम्मह्या ॥ सु० ॥ सु० ॥ यापद पण होय सुख, शूर तणी परें सुख लह्यां ।। सु ॥ ए ॥ सु० ॥ ण अवसर गणधार, पूढे शूर कवण दु ॥ सु० ॥ सु० ॥ कहे धनरथजी अरिहंत, धर्म तणुं माहातम जू ॥ सु० ॥१०॥ सु० ॥ जंबूहीप मजार,
