Jain Katha Ratna Kosh Part 07

SR No.: 010252
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Publication Year: 1892
Total Pages: 517
Language: Hindi
Classification: Dictionary
File Size: 66 MB

Page 342

३३०
जैनकथारत्नकोप नाग सातमो.
श्रीबल राजायें महोटा श्रामंबरें करी पुत्रनो जन्ममहोत्सव कस्यो. अने पुत्र एक मासनो पण थयो. हवे ज्यारें ते पुत्र, गर्भमा रह्यो हतो, त्य तेनी मातायें स्वप्नमां मेरुपर्वत जायो हतो तेथी तेना अनुसारें सर्वनी सा निध्य ते पुत्रनुं " गिरिसुंदर " एवं नाम पाड्धुं पढी ते कुमार, अनुक्रमें वृद्धि पामतो थको स्त्रीजनने श्रानंदकारक एवा यौवन वयने प्राप्त थयो.
"
वे मध्यम ग्रैवेयकमां यह मंडपणे थयो एवो जे हरिवेग विद्याधर, ते त्यांथी चवीने श्रीवलराजाना नाइ शतबलनी स्त्री लक्ष्मणाना उदरने वि पुत्रपणायें श्राव्यो. त्यारे ते स्त्रीयं स्वप्नने विषे रत्नोना बंधने जोयो, ते जो इने तुरत जागी गई. घने ते स्वप्ननी वात, पोताना स्वामीने कही. त्यारें तेना स्वामीयें कयुंके हे प्रिये ! तमें स्वप्नमां रत्नोनो उघ दीठो, तेथी रत्न जेवो पुत्र थाशे. ते सांजली प्रसन्न य एवी ते स्त्री, गर्जनुं पोषण करवा लागी पढी ते राणीयें सर्वगुणथी संपन्न एवा पुत्रने पूरे मासें प्रसव्यो. ते वखत शतबल राजायें पुत्रनो जन्ममहोत्सव कस्यो, अने ते गर्भ रह्या वख त तेनी मातायें स्वप्नमां रत्ननो उघ दीठो हतो, तेने अनुसार तेनुं रत्नसार " एवं नाम पाड्युं. ते पुत्र अनुक्रमें यौवन वयने प्राप्त थयो. पी पूर्वजवना स्नेहथी ते गिरिसुंदरने धने रत्नसारने अत्यंत प्रीति 5. ते एवी के, ते बेडु एकबीजानो घडी एक पण विरह सहन करी श कता नथी. ने तेवो अत्यंत स्नेह होवाथी ते बेहुजा, एकज ठेकाणे क्रीडा, एकज ठेकाणे जोजन, तथा शयन पण एकज ठेकाले करे बे. ए कबीजा कदाचित जुदा पडे बे, तो तेने कांहि चेनज पडतुं नयी. यावी
66
·
तनी ते बेदु नाइयोनी प्रीति जोइने तेमना पिता परस्पर कहेवा लाग्या के, अहो ! जुड़े तो खरा, खापणा बेहु पुत्रोने यापण करतां सो गुणी प्रीति बे ? एम कहीने बेदुजण बहुज खुशी थया.
एक दिवस, जेमां त्रीश राजकुली बेठेली बे, तेवी सजाने विषे स्वस्थपणाथी श्रीबल राजा वेगे बे, तेवामां पुरजनोयें खावी विनति करी के हे राजन ! याप जेवा श्रमारी पर राजा बे, ते बतां पण मारे घणुंज दुःख जोगवुं पडे बे. ते सांजलो केः - कोई एक दुष्ट बे, ते निरंतर मारी कन्याउने तथा धनने चोरी जाय बे. अने ते मारा हाथमां यावतो नयी ने हवे तेणें हरण करेली कन्याउना करुण शब्दो पण अमाराथी सांन