________________
जैनकथा रत्नकोष नाग सातमो. वली या मारो पुत्र बीजा विद्याधरो करतां नाग्यशाली देखाय जे. कारण के जेम को एक सुकृती पुरुप, श्रीने अने कीर्त्तिने वरे, तेम आमारो पुत्र हरिवेग, उत्तम एवा कनककेतु राजानी बेदु कन्याने वस्यो . नहिं तो आवा महोटा पराक्रमी एवा लदावधि विद्याधरोनी उपेक्षा करीने ते कन्या था मारा हरिवेग पुत्रनेज केम वरे ? वली ज्ञानीनुं वचन , के जे कन्याउने हाल था मा रो पुत्र हरिवेग वस्यो, ते कन्याउने जे पुरुष वरशे, ते वैताढयपर्वतनी उत्तर द विण श्रेणीनो राजा था, तो ते झानीनुं वचन कांइकोइदाडो खोटु पडे ? ना, पडेज नहिं. तेथी ते राज्य पण जरूर माहारा पुत्रनेज मलशे माटें आ हरिवेगें ते पूर्वजन्में झुं पुण्य कस्युं हशे ? ते वात केवली विना बीजो का जाणे नहिं. माटें चाल को ठेकाणे केवली नगवान् होय, तो त्यां जश्ते मने पूबी जावं ? एम विचार ज्यां करे , त्यां तो झाननानु; विश्वना म नने हरण करनार, एवा श्रीतेजनामा केवली तेज गामना उपवनने विपे समोसस्या. ते सांजली हर्षनरें प्रफुल्लित ने गात्रो जेनां, एवो तरवेग रा जा, पोतानो हरिवेग पुत्र, अनेक सामंत, मंत्रीश्वर, चतुरंगी सेना, तेणें युक्त थको ते केवली नगवानने वांदवा माटे आव्यो. त्यां आवी केवलीने नमन करी सदु कोइ जनो यथोचित स्थानपर बेठा. त्यारें पोते पण वेठो: पनी केवली जगवाने देशना देवानो प्रारंन कस्यो. ते देशना सर्व सांजलीने स मय जोश्ने तरवेग राजायें पूब्युं के हे जगवन !या हरिवेग नामा मारो पुत्र पूर्वजन्में कोण हतो, अने तेणें गुंसुरुत कयुं दशे? जे तेने अनायासें सर्व सुख प्राप्त थयुं ? ते सांजली केवली नगवाने प्रथम थयेला शंखराजा अने कला वती राणीना नवथी आरंजीने आहिं सुधी बेदु जणना बार नव थया, ते नी सर्व कथा कही बतावी. अने हालमां तेरमे नवें, ए हरिवेग कुमार थयो जे, ते कयुं, तथा तेउना प्रत्येक नवमां निर्मल थयेला धर्मना जावो, तथा धर्मसेवनें करी जे पुण्यानुबंधी पुण्य, वृद्धिंगत थयुं ते, तथा हालमां पण ते पुण्यना मार्गे करी बेहुने सुख प्राप्त थयेटु डे ते सर्व, कहि बताव्यु.
ते सर्व सविस्तर चरित्र सांजलीने उत्तम परिणामवालो एवो तरवेग रा जा, पोताना पुत्र हरिवेगने राज्यासन पर बेसारीने केवलीनगवान् पासें मनोहर एवा चारित्रने अंगीकार करतो हवो. अने हरिवेग पण पोताना पूर्वना बार नव सांगली जिनमतने विषे अत्यंत प्रीतिमान् थ श्रावकना