________________
३नत
जैनकथा रत्नकोष नाग हो. खम्यो. एवा उक्कर ध्यान करनारंने वंदना करुं . पडी ते काल करीने देवलोके गयो ॥यतः॥ जो तिहिंपएदेसम्म, समनिग संजमं समारूढो॥ नवसमविवेगसंवर, चिलाइपुत्तं नमसामि ॥१॥इत्यादि आवश्यकनियुक्तौ॥
हवे त्रीजा पदनने अर्थ कहे जे. “धम्मो य ताणं सरणं गश्य " (ध म्मो य के० ) धर्म तेज (ताणं के० ) त्राण बे. एटले अनर्थनो घातक जे. वली कर्मरूप उपव्यथी बीहीता एवा प्राणीने (सरणं के०) शरण करवा योग्य . वली दुःखीया प्राणीने सुख आपवाने अर्थे (गश्य के०) रूडी गतिनो आपनारो के. एमां धर्म त्राण ने तेनी उपर कमलशेठनी कथा एज पुस्तकना चोथा नागमां पृष्ठ १४५ मध्ये पा , त्यांथी वांचवी.
तथा कर्म नपश्वथी बीहीना एवां जे प्राणी तेने धर्म शरण थाय जे. ते उपर महानंद कुमरनी कथा एज पुस्तकना चोथा नागमां पृष्ठ २५१ मध्ये सविस्तर उपाइ ग डे त्यांथी वांचवी. आबे कथा विषे या ग्रंथमां पण लखेलूं हतुं जे ए श्रारूप्रतिक्रमणा सूत्रनी वृत्तिमांथी लीधी .
हवे जे सुःखीयो जीव होय ते सुरखने अर्थे धर्मने आदरे, आश्रये तो रू डीगती पामे. ते गति कहीये. तेनी नपर वसुदेवजीनो जीव पाबले नवे नंदि षेण नामें साधु हतो तेनो दृष्टांत कहेवो. ते कथा एज पुस्तकना बीजाना गमां श्रीनेमीश्वर नगवानना रासमां पृष्ठ ११३ मां पाई गई .
हके चोथा पदनो अर्थ कहे :-" धम्मं निसेवित्तु सुहं लहंति”.जे प्रा पी (धम्मं के०) धर्मने (निसेवित्तु के०) सेवे , ते प्राणी.( सुहं के० ) अव्याबाध सुख अर्थात् शाश्वतां सुख अथवा.गुन मांगलिकने (लहंति के०) पामे डे. ते उपर लक्ष्मीधर शेठनो दृष्टांत कहे .
या नरतत्रने विषे लक्ष्मीपुर नामा नगरमां लक्ष्मीविलास नामें रा जा राज्य करे . ते नगरमां जिनमार्गमां रक्त, महासत्त्ववंत, एवो ल कमीधर नामें शेठ वसे बे. तेने कमलमुखी अने कमलदलनयना एवी क मला नामें नार्या . एक दिवस शेठे रात्रीने समये सूतां थकां उज्वल वस्त्र आनूषणवंती एक स्त्री दीती. त्यारें शेखें पूब्युं, हे नई ! तुं कोण ने ? ते बोली, हुँ तहारा परनी लक्ष्मी बु. शेव बोल्या, केम यावी ? ते बोली, हुं हवे तहारा घरमांथी जवानी , माटे तमने कहेवा अावी . त्यारें महा सत्त्वनो धणी ते शेत पण तेने पाटु प्रहार देश्ने बोल्यो, जो पड़ी