________________
दृष्टांतशतक.
३२५ हस्तयोः, खातान्तै निशितैः प्रपीडिततनुः संघृष्यमाणो मृतः ॥ ७ ॥
अर्थः-को न जेदाय एवा धनवंतना घरने विषे चोरो चोरी करवा थाव्या; पण ते घरने पाटीयां जडेलां हतां, तेमां एक चोरे खातर देतां पाटीयांमांहे कमलना जे आकार दीधुं. तेमां इव्यना लोनें जे चोरे खा त्र दीधुं हतुं, तेज चोरें पोताना बेदु पग नांख्या. ते वखते घरधणीयो जागी गया, अने तेमां रहेला मनुष्ये चोरना बन्ने पगने पकडी लीधा. त्यारे ते चोरे बाहार रहेला चोरोने कह्यु के, मने काल्यो , माटे बाहेर काहाडो. ते सांजली बहार रहेला चोरो ते चोरंने हाथें जालीने खेंचवा लाग्या. ते मज माहे रहेला पुरुषो तेने मांदेली कोरें ताणवा लाग्या.अने बाहेर रहे ला बाहेर तागवा लाग्या. एम बेतु तरफथी ताणाताण थवाथी कमला कार खात्रना तीक्ष्ण कांगराथी ते चोर पीडित थयो. तथा घर्षण पाम्यो बतो, तत्काल मरण पाम्यो.माटेजे जन जेवं कर्म करे, तेने तेवं फल मले.कर्दा डे के ॥ यादृशं क्रियते कर्म, तादृशं प्राप्यते फलम् ॥ यथा प्राप्तं तु चौरे ग, हस्तखातरुतेन वै ॥१॥ तेणे जहा संधिमुहे गहीए, सक्कम्मुणा किन्नर पावकारी॥ एवं पया पिञ्च इहं च लोए, कमाण कम्माण न मुरक अधि ॥ ॥ इतिषष्ठी कथा ॥ ७ ॥ हवे तत्काल बुदि उत्पन्न थवाथी गई वस्तु पण लब्ध थाय डे ते
ऊपर रीडनो अने मनुष्यनो पाठमो दृष्टांत कहे डे ॥ कस्याप्याध्वनिकस्य सत्रमिलितो जालुस्तदा तवृती गृह्णाति तदं बरं दितमतस्तस्याऽपि तन्नायकम् ॥ तत्रागत्य जडः किमस्त्ययमिति प्राह स्म वादिदंस प्राहास्य मुखात् प्रदेहि सुमते तेनाशु दत्तः करे ॥ ७ ॥
अर्थः-कोई एक वटेमाने वनने विषे मार्गे जतां एक रीब मल्यो. ते धावीने तेने वलग्यो. त्यारे ते पुरुषे रींबना बेहु कान पकड्या. तेथी ते रीजनुं कां जोर चान्युं नहीं. बेदु मांहोमांहे अफलावा लाग्या. आथ डते आथडते ते पुरुषतुं वस्त्र फाट'. तेवारे तेनी कटीयें सोनानी वास णी बांधेली हती तेमां जे सुवर्ण हतुं, ते बूटी हेग्ल पडद्यु. तेटलामां को ३ जड पुरुष त्यांआव्यो. तेणें पूज्यु के, या झुं पडयुं ले ? त्यारे तेने बुद्धि कपनी, तेथी जवाब आप्यो के, में रीउना कान फालीने अफलाव्या तेथी