________________
षट्रस्थान स्वरूपनी चोपाई.
३१३ मदमादिमंतने अधिकारिता ते जाणी मार्गप्रवृत्तें शमदमादि संपत्ति अन्यो न्याश्रय शास्त्रकारें टाल्या . अतुलशमदमादिमंतने अधिकारिता प्रवृत्ति विशिष्ट शमादि सिदिए अनिप्राय ॥ ११० ॥
॥ जरहादिकनें बांकी पंथ, राजपंथ किरिया निग्रंथ ॥ उवटे जातां को इ गयो, तोपण सेर न तजीयें नयो ॥ १११॥ अर्थः-जरतादिक कि या कया विना नावनायेंज मुक्ति पाम्या, ते पंथने मीने पंथ एटले रा जपंथ ते निग्रंथक्रियाज कहियें. जे माटे कोक उवाटे जातां गयो खूटा णो नहीं. तोपण नस्यो सहेर (नगरं.) न त्यजीयें, ए शुक्ष व्यवहार जे. अतएव नरताद्यवलंबन ले जे क्रिया न दे दे, तेने शास्त्रमा महापातकी कह्या जे. रोग घणा, औषधपण घणा, एम मार्ग निन्न निन्न बे, पण राज मागे व्यवहारज सदहियें ॥११॥
॥ तीरथसिदादिकनो नेद, नियित तिहां नवि क्रिया नछेद ॥ जाणीक प्ट सहे तप होइ, करम निमित्त न कहियें सोई॥११॥ अर्थः-ती र्थसिद अतीर्थसियादि नेद नियति प्रमाणे डे, पण क्रिया नछेद न होय तत्कालें तत्सामग्री जनक होय. हवे जे एम कडं के, कष्ट करवू ते कर्म निमित्त , ते ऊपर कहे जे-जाणी कष्ट खमे ते तप होय पण कर्मवेदना मात्र नही. अतएव ॥ देहउरकमहाफलेंहोझात्वेति शेष कह्यु.यान्युपगमिक औपक्रमिक कुरवसहन गुण तेहज तप. तेहथी गुणवृद्धि अने गुणाप्रतिपात होय, क्रियानुं पण एहज फल ॥अवदामच ॥गुणवष्यै ततः कुर्यात् क्रियांस कलनामयीम् ॥एकं तु संयमस्थानं,जनानामवतिष्ठते॥अतएव मार्गाच्यवन निर्जरार्थ परितोष्टव्याः दरी जहा इति तत्वार्थे प्रोक्तं पुःखस्यानादित्वात्तध्ययोऽ नादेयश्चेत्कर्मणोऽनादित्वात्तन्मोदोपि तथा स्यात् स्वनावेसमवस्थानेन दुःख तत्सहनसंकल्पश्चेत् मोदे नवेच सर्वत्र निःस्टहो मुनिसत्तम इतिवचनात्तदा मोसंकल्पोऽपि नेति तुल्यमदः॥ ११॥
॥ बहु इंधए बहु कालें बले, थोडे कालें थोडं जलें ॥ अमितणी जिम शक्ति अनंग, तिम जाणो शिवकारण रंग ॥ ११३ ॥ अर्थः-कोई घणे कालें मोदें जाय , कोई थोडे कालें मोदें जाय . ते केम? ते ऊपर कहे जे-जेम घणा इंधन होय ते घणे कालें बले, अने थोडं इंधन होय ते थोडे कालें जले, पण अग्नीनी शक्ति अनंगज ले. तेम शिवकारण ते