________________
कर्पूरप्रकर, अर्थ तथा कथा सहित. ११ एषानौषष्ठिकाजाति, रन्योन्यान्यांवियुक्तयोः ॥ १॥ नावार्थः-थापणे वे पे हेलां घोडाना रखवाल हता त्यांथी मरी मृग थया, त्यांची हंस थया, पली हाथी थया, पांचमे नवे देवता थया अने आ आपणो हो नव ने ॥ १ ॥ तेमां पूर्वनवें तें रूडीरीतें चारित्र पाल्यु, तेथी तुं चक्रवर्ती थयो बो अने ढुं पुरिमतालने विषे धनदत्त व्यवहारीनो चित्रक नामा पुत्र थयो. तिहां श्रीगुरुनी वाणी सांजली वैराग्य नत्पन्न थवाथी में महाव्रत ग्रहण कस्यां. हमणां मुजने अवधिझान उपन्युं ने तेथी ढुं तने बोध करवा माटे याव्यो बु. जे हवे तुं धर्माचरण कर, एम घणुं ते साधुयें कह्यु तोपण धर्मा चरण न करतो बतो चक्री राज्य जोगववा लाग्यो, अने मरीने सातमे नरके गयो अने ते तेनो मित्र साधु हतो ते रूडीरीते व्रत आराधन करी ने मोदने प्राप्त थयो ॥ ए३ ॥ इति विषयहारं ॥
गीतामृतातिरतिकर्णपुटस्त्रिप्टष्ठ, पर्यकपालश्वक ष्टमुपैति घोरम् ॥ सद्मलुब्धककृतानुतगीतलु
ब्धं,बई विलोकय मृगं जयविव्दलांगम् ॥३॥ अर्थः- (गीतामृतातिरतिकर्णपुटः के० ) गीतरूप अमृतनेविपे ने अ त्यंत प्रीति जेने एवा ने कर्णपुट जेना एवो (त्रिष्टष्ठपर्यकपालश्व के.) त्रिष्टष्टराजानो शय्यापालक तेज जेम, एटले ते शय्यापालकने त्रिप्टष्ठ रा जायें कह्यु के ढुं ज्यां पर्यंत निश न पामुं त्यां पर्यंत तुं गान थवा देजे, पली गान बंध करावजे. हवे जेवारें राजाने निशावी तेवारें गान मांहे आसक्त थयेला एवा शय्यारदकें ना न पाडवाथी ते गान चालवा लाग्यु, तेथ ते शय्यापालक (घोरं के० ) घोर एवा ( कष्टं के०) कष्टने ( नपैति के०) प्राप्त थयो. वली जुवो के (सबद्मलुब्धककृतातगीतलुब्धं के०) बल युक्त एवा पाराधीयें करेला अद्भुत गीतनेविषे लोनायेलो एवोयने ते गाने करी (बई के०) बंधायेलो तथा तदनंतर ते लुब्धकना (नय विह्वलां गं के० ) जयें करी कंपायमान जेनुं अंग ने अर्थात् लुब्धके कंपावेला एवा (मृगं के०) मृगने ( विलोकय के० ) हे नव्यजनो ! तमें जुवो ॥ ए३ ॥
हिं त्रिष्टष्ठी राजाना शय्यापानकनी कथा कहे . हारवति पुरीने विषे त्रिप्टष्ठी नामा वासुदेव राज्य करे . एक दिवस तेनी आगल रूडा स्वरवा