________________
कर्पूरप्रकर, अर्थ तथा कथा सहित. १०७ थयो उपन्न कुमारीकायें आवी सूतिका कर्म कयं. चोराछोयें मेरुपर्वतनी नपर स्नात्रमहोत्सव कस्यो. ते स्वामीनो सुवर्ण सम वर्ण हतो, अने गजनुं लांबन हतुं. साडाचारसो धनुपर्नु शरीरमान हतुं बोहोंतेरलाख पूर्व आयुष्य हतुं राज्यनोगवी सांवत्सरिकदान दश्चारित्र लर,आवे कर्मनो नाश करी के वल ज्ञान पामी. तीर्थकरनी लक्ष्मीनो उपनोग करीने मुक्तिने प्राप्त थया.
हवे सागरचक्रवर्तीनी कथा कहे जे. विनीता नगरीयें सुमित्र नामे रा जा तेनी यशोमती राणीनी कुदिमां केसरी सिंहनी पेठे सगरचकी उत्पन्न थया. गर्नरहेवाने समय तेमनी माताने पण वृषनादिक चौद स्वप्न थयां पुत्र जन्म्या पली तेनुं नाम सगर पाड्युं आयुधशालामा सगर कुमार ग या, त्यां आयुधशालाने चलायमान करतो. चक रत्न नपन्या पली दक्षिण जर ताईना त्रणवंम साधिने उत्तर नरंतना त्रण खंमने साध्यानंतर अयोध्या मां अाव्या पली बत्रोश हजार राजायें सगरचकोने चक्रवर्त्तिनुं पद पापी अनिपेक कस्यो. एक दिवस अजितनाथ स्वामीनी वाणीने सांजली ते चकी यें श्रीशजयपर्वतनी उपर ताम्रमय श्रीजिन प्रासाद करावी तेमां रत्नमय विवो पधराव्यां संघपति थश्ने अति विस्तारथी तीर्थ यात्रा कर अंते प्रत्र ज्या ग्रहण करीने मुक्तिरूप लक्ष्मीने वरता हवा ए सगरचक्रवर्तीनी कथा.
तुल्यं तीर्थाधिपत्यं बलमपि सदृशं सर्वतीर्थकराणां, किं तु श्रीमल्लिनाथः प्रथयति सुकृतैः किंचिदाश्चर्यमुच्चैः॥
पूर्वाह्ने यस्य जझे व्रतमपि सुलनं केवलं चापराह्ने, ' झानं नानेयवीरप्रनृतिजिनपतेरप्यनूयच्चिरेण ॥७॥
अर्थः- ( तीर्याधिपत्यं के ) तीर्थाधिपतिपणुं ते ( सर्वतीर्थकराणां के) सर्व तीर्थकरोतुं ( तुल्यं के० ) तुल्य वे तथा ( बलमपि के ) बल पण सर्वतीर्थंकरोतुं ( सदृशं के०) सरखं ने, (किंतु के० ) तो पण (श्री मन्निनाथः के० ) श्रीमन्निनाथ (उच्चैः के०) उत्तम एवा (सुकते. के०) सुरुतोयें करी (किंचित् के०) कांक (आश्चर्य के०) आश्चयने (प्रथय ति के० ) विस्तार करे , झुं आश्चर्य विस्तारे ने तो के ( यस्य के०) जे श्रीमलिनाथने (पूर्वाह्न के०) पूर्वप्रहरने विषे (व्रतमपि के० ) व्रत पण प्राप्त थयुं (च के०) वली (अपराह्ने के०) अपराह्न कालने विषे ( सुलनं