________________
अर्थदीपिका, अर्थ तथा कथा सदित. ४४१ करतां, ते निपुण सप्रतिचार, ते प्रतिचारणा एटले जेम लाननो अर्थि वा जियोतेनी पेरें आयपत तथा व्ययनी तुलनायें प्रवते तेम ते पण प्रवर्ने एट ले ा कार्य केम करूं आकार्य केम न करूं केम में ए घणुं कयूं एमजे ह दयमांहे विचारणा करे ते ते कार्यने घj करे एंटले ते कार्य ते अति करे.
उत्तरगुण ते गुरुयें दी, जे प्रायश्चित्त तेने आचरवेकरीने खिप्पं एटले सीघ्र उवसामेश एटले उपशमा निःप्रताप करे खपावे तिहां दृष्टांत कहेले:
वाहिव एटले व्याधिरोग कास श्वासज्वरादिकने जेम सुसिस्किन विद्यो एटले रुडो वैद्यकशास्त्रनो जाण वैद्य होय ते वमन विरेचन लंघनादिकें करीने जेम रोगने उपशमावे एटले टाने तेनीपेरे जाणवो ॥ ३७॥
हवे पूर्व कर्तुं तेज दृष्टांतेंकरीने कहे :॥जहा वसं कुठगयं, मंतमूल विसारया ॥ वि
चाहणंति मंतेहिं, तो तं दवा निविसं ॥३७॥ अर्थः- जेम विष वे प्रकारनुं ने तेमां एकतो वृदादिक वजनागा दिकनुं विष ते स्थावर विष अने बीजुं वृश्चिक सादिक, विष ते जंगम विष जाणवू ते विप यथा एटले जेम कोकना कोठामांहे गयुं एटले उदरमांहे गयुं होय तेना शरीरमां विष व्याप्युं होय ते विषने मंत्रमूलना विशारद तिहां मंत्र ते गारुडीप्रमुखना अने मूलते त्रणपाखडीना पत्र पुष्पादिक तथा तं त्रादिक तेनेविषे माह्या निपुण होय ते गुरुदत्त आम्नायने अन्यासेंकरीने सहित जेनी प्रत्यक्ष्परीक्षा साधी ले एवा वैद्य मंत्रवादी ते मंत्र यंत्र तंत्रा दिकेंकरीने विषने हणे एटले निर्विषकरे, विषने नशाडे तथा जो पण ए विषे करी जे पायो होय ते पोते जोपण मंत्रानाअर्थनो तथाविध जाण नथी तोपण ते मणिमंत्र औषधीनो अचिंत्य प्रनाव हे माटेते मंत्रना अदर सांन लवेकरीनेज तेने गुण नीपजे शहां एक स्थविरा मोसीनुं दृष्टांत कहे जेः___ कोश्क स्थविरामोसीनो पुत्र हंस एवे नामें हतो तेने उष्ट सर्प कर ड्यो तेथी फेर चडयुं तेणें करी ते निश्चेष्टित थयो तेने मंत्रवादी गारुडि प्रमुखें फेर उतारवा मांमयुं पण उतघु नही तेथी गारुडि जता रह्या ते वारे स्थविरायें बाशा मूकी पुत्रने शोकें करी अतिशय सुःखणी थकी पु त्रनुं नाम देइने रोवा लागी के हे हंस ! हे हंस ! एवं नाम आखीरात्रि