________________
अर्थदीपिका, अर्थ तथा कथा सहित. ३३१ पगे लागी कषाय उपशमावीने बलात्कारें तेना हाथमाथी मोगर मूकाव तो हवो. ते देखीने घणा लोको विस्मय पाम्या थका विचारता दवा के अहो आ केवो उत्तम पुरुष जे जे पोताना वैरीने पण प्रणिपत करीने मू कावे . आ जगतमां पोताना आत्माना हेतु तो घणाय ने पणं वैरीना हेतु वैरीने नगारनारा एवा उत्तम पुरुष तो थोडाज समजवा.
हवे वीरसेन कुमारनी विनंति सांजलीने पोतानुं वैतालरूप संहरी स्वा नाविक दिव्यरूप प्रगट करी देवी प्रत्यद थश्ने कहेती हवी के नोनो लो को ! रहस्यनी वात सांजलो आ राजाने में क्रोधेकरी वजबंधनें वांध्यो जे. ते बंधन तो जेवारें कोई महासती होय ते पोताने हाथे पाणी लेने एने बांटे तेवारें ए राजा बंधनमुक्त थाय बीजो कोई राजाने लूटवानो न पाय नथी. ते सांजली राजानी पट्टराणी प्रमुखें आवीने घणुं पाणी बां ट्युं. पण तेथी राजा लूटो नही केम के एक मनेंकरीज शील पालवं उप्कर दे तो मन वचन अने काया ए त्रिकरणशु पालतुं तेतो वली महा दुष्कर ने पली तिहां जेटली शीलवती सती नाम धरावती हती ते सर्व स्त्रि योयें तथा राजानी बीजी राणियोयें पण हाथमां पाणी लेश्ने राजाने बांट्यां पण राजानां बंधन बूट्यां नही तेवारे सर्व स्त्रियो लगा पामी थकी नीचां मुख करीने रही तेथी सर्व लोकोने संशय उपन्यो जे एवी विशुद्ध शीनें करीने सती ते कोण हशे के जेने हाथे पाणी बांटवाथी राजानां बंधन बूटे, एम सर्व लोक विचारे वे एवामां देवी बोली जे पुफागणिकाना मंदिरने विषे कुसुमश्री नामे स्त्री ने जेणे पोतानी नपरनो अपवाद टालवा माटे हाल काउसग्ग करेलो ले ते महासती प्रशंसवा योग्य सर्व सतियोमा शिरोमणी जे जेणे वेश्याना घरमा रह्यां थकां पोतानुं शील अखंम निर्मल राख्युं ने माटे ते आवी हाथमां पाणी लेने राजाने बांटे तो राजानां बंधन लूटे.
एवी देवीनी वाणी सांनतीने वीरसेन कुमार तथा मंत्रिप्रमुख सर्व हर्प पामी गर्व बमीने पुफागणिकाने मंदिरें कुसुमश्रीने तेडवा गया पोताना इष्ट कार्यनीसिदिने अर्थे कोण उद्यम न करे वारु ? पड़ी ते शीघ्रपणे कुसुमश्री पासें आवीने विनय नक्ति बहुमानपूर्वक बोलावता हवा, ते देखी सूडो प ण कुसुमश्रीने प्रेरणा करतो हवो, एवामां देवीपण कुसुमश्रीपासे आवीने कहेती हवी के हे बाले ! शरदकालना चश्मा सरखं तहारूं शील उज्वल ने,