Jain Katha Ratna Kosh Part 04

SR No.: 010249
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Publication Year: 1891
Total Pages: 477
Language: Hindi
Classification: Dictionary
File Size: 63 MB

Page 307

अर्थदीपिका, अर्थ तथा कथा सहित.
शशण्य
श्राव्यानी वात कही तेवारे जवानी इसी मुख मचकोडीने बोली के कीट समान नर वादीनो महारी बागल शो याशरो बे. तेने प्रधानें कयुं ए धूर्तकलामांहे शिरोमणी बे. तेथी मुजने चिंता बे. जवानी यें कयुं हे पि ताजी ! ए चिंतायें सयुं. ए चिंता मुजने के हुं पडहो फरशुं बुं. एवं पुत्री नुं वचन सांगलीने ते रात्रियें प्रधान सुखें निायें सूतो.
प्रातःकालने विषे जवानीने शणगारी सनामध्ये आणी थने ते वादी धूर्त्तने पण तेड्यो ते धूर्त्तवादी प्रधाननी पुत्रीने देखी अवज्ञा करतो विस्म य पामीने बोलतो हवो के गुं केसरी सिंहने मृगलानुं बालक जीतशे के ! हवे ए कौतुक सर्व समाना लोक जोवाने नत्सुक थया. पीते वादी प्र धाननी पुत्री संघातें संस्कृतवाणी यें करी सर्व सनाने याश्वर्य पमाडतो य ति तावजो को बोलतो हवो के तुं बालिका ढो? तेनी सार्थे इहां महारे महोटा शास्त्रोनी वातो करवी युक्त नथी, बालिकानी साथै प्रश्न उत्तरादिक नीशी क्रीडा करवी तो पण हे ददे ! हे निपुणे ! हुं तुजने कांइक प्रश्न करुं बुं जे महिकाना चरणघात थकी त्रण लोक केम कंपायमान थया ते नो उत्तर श्राप्य ? ते सांजली मंत्री पुत्री हसीने कहती हवी के उत्तम जीतने विषे त्रणजुवन चितराय ने तिहां कोई पाणीनुं कुंकुं नयुं होय तेमां ते चित्रामणनो प्रतिबिंब पड्यो ते माखीनी पांखना घातथी पाणी हाल्युं एटले to लोकनो प्रतिबिंब पण हाल्यो ते त्रण लोक कंपायमान थया कहेवाय, ते माटे ए वात युक्त बे. जेम तमारुं चित्त मारा कल्पित यादेपथी कंप्युं तेम एत्र लोको माखीना पगना ने पांखना प्रहारथी कंपायमान थया.
एवो उत्तर सांजलीने सर्व आश्चर्य पाम्या. वादी पण चमत्कार पाम्यो थको चित्तमां विचारे बे जे रखेने ए मुजने जीती जाय, तो पण वली त्यंत कठिन एवो प्रश्न पुढं जे तिलधान्यने खूणे एक कीडीयें उंट प्रसव्यो त्यारे जवानी बोली के जो तुं मने जीतीश तो ते वात साची. वली तेणे प्रश्न पुग्यो जे वे स्त्री ने वे पुरुष थकी एक नर उपन्यो ते मांहे कालो
ने बाहेर उजलो अने तेनुं देव एवं नाम ले पण ते देव नथी तथापि ते सर्वनो निरवाह साधक ने वली ते समुड् जेवो बे तथापि जलथी जय पा मतो रहे बे. तेनें पग नथी तो पण देशांतरे घणुं भ्रमण करे बे तथा ते मौनी बतां सर्व भाषा बोजे ने वली ते साक्षर बतां जड ने एवं वादीनुं