________________ 32 जैनकथा रत्नकोष नाग त्रीजो. वा लाग्या के आजे राजा पोतानो वारो जाणीने सूइरह्यो. हवे बाजे या पणे जोजन शीरीतें कर'? तेत्रण जण जेहवामां एवी वात करे नेते हवामां ते हस्तिनागपुरनो अपुत्रीयो राजा मरण पामेलो ,तेवारें मंत्रीश्व र प्रमुखें पंचदिव्य कीधां ,ते पासेंना नगरने विषे जमतां जमतां क्यांहि योग्यपुरुष न पाम्या,तेवारें नगरनी बाहिर निर्गतमुख राजा सूतो ,निश करे ,तिहां ते पंचदिव्य आव्यां,राजा उपर अनिषेक कलश ढोल्यो,हाथीयें गुंढमां लइ तेने पोतानी उपर चडाव्यो! अश्व हेंषारव कस्यो. बत्र चामर विकस्वर थयां,त्रण जणने पूब्यु एनुं नाम गुंडे ? तेणें कह्यु एनुं निर्गतमुख नाम ,तेवारें समस्त लोक बोल्या बापणो निर्गतमुख राजा थयो,एम कही प्रणाम करता हवा. राजा, पंचदिव्यनी साथें तथा त्रण मित्रनी साथें सिं हासनें जश्वेठो, तिहां जयश्री नामें राजपुत्री ,तेनुं पाणिग्रहण कयुं, ते दिवसें नोजन करावतां सवा लाख इव्य बेतुं. ए रीतें राजानुं नाग्य कह्यु. हवे तिहां नवो राजा राजगादीयें बेठो तेने जो अन्यायी लोक आझा न मानता हवा. तेवारें राजायें प्रतिहारोने कह्यु जे अन्याय करे तेनुं निवा रण करजो. ते सांगली प्रतिहार हसवा लाग्या, जे ए राजाथकी राज्य ते केम चालशे? राजायें तेने हसता देखीने नीतीनपर चित्रेला चित्रधरने कह्यु के जे याज्ञा न माने, तेने सारी पेठे शिक्षा प्रापजो. एवं सांजलतांज चित्रधरो उठीने पहेला हास्यकरनारा प्रतिहारो प्रत्ये ताडवा लाग्या, ते आश्चर्य देखी सर्व वैरी जन धावीने राजाने पगें लाग्या, जे माटे मूर्ख ज नने जिहां सुधी ताडना न करीयें, तिहां सुधी पाधरा थाय नहीं. अनुक्र में ते वात सीमाडीया राजायें सांजली तेथी ते पण सर्व आवी वश थया. ए आश्चर्य जोड्ने युवराज, मंत्री, तथा दूत, एत्रण जगनुं मान गली गयु. अने ते जाणवा लाग्या जे ए राजानुं नाग्यज महोटुंबे,एने जाग्ये ज राज्य चाले ने. एमां बाप' कांइ पराक्रम नथी. ___एकदा बे पुरुष आवीने निर्गतमुख राजा प्रत्यें विनवता हवा, के हे स्वामीन् ! श्रीपुरनगरने विषे नरकेशरी नामें राजा राज्य करे , ते समस्त राजाउने तृण समान गणे, तेहनी जयलक्ष्मी नामें पुत्री , ते महारूप वंत जे विधातायें घणा यादरसहित घडी , ते कुमरी एकदा सनामां राजाने तत्संगें बेठी थकी तेने एक निमित्तिये दीठी, राजाये पूब्युं, ए पु