________________
३६६
जैनकथा रत्नकोप नाग त्रीजो.
हवे बीजा स्थानक- स्वरूप कहे जे. ॥ दवघ्यायनिच्चो, नपायविणास वहिन जेण ॥ पुवकयाणुसरण, प जाया तस्स उ अणिचा ॥ ६१॥ अर्थः-( दवघ्यायनिच्चो के०) इव्या र्थनयने मते विचारतां आत्मा नित्य ने, जे कारण माटें (नप्पायवि पासवङिाउजेण के०) नत्पाद ते उपजqअने विणास जे विस तेणें क रीने वर्जित ने रहित लेजे कारण माटे जो घट अनित्य ले, तो तेनी न त्पत्ति पण ,तथा विनाश पण जे अने आत्मानी उत्पत्ति पण नथी अने विनाश पण नथी परंतु आकाशनी परें नित्य बे, (पुवकयाणुसरण के०) पूर्वकृत कर्मना अनुस्मरणथकी ( पजाया तस्स न अणिचा के०) ते या त्माना पर्याय ते वली अनित्य ने जेमाटे पर्यायार्थिक नये विचारतां आ त्मा अनित्य जे जेम पूर्वनवने विषे ढुं श्रावक हतो, में प्रतिष्ठा करावी ह ती,प्रतिमा जरावी हती. प्रासाद कराव्युं,इत्यादिक जे पूर्वे करेलां कृत्य ते ना अनुस्मरणथकी एटलें सांजरवा थकी यात्माना पर्याय जे मनुष्यत्व, तिर्यंचत्व, देवत्व, नरकत्व इत्यादिक ने ते अनित्य , एवा अनेक पर्याय मपजे विणसे . तेमाटे आत्मा, पर्याय आश्रयी अनित्य .अने यात्मा मूल व्ये नित्य . ए बीजुं स्थानक कयुं ॥ ६१ ॥
हवे त्रीजुं स्थानक कहे जे. ॥कत्ता सुहासुहाणं, कम्माण कसाय जोग माईहिं ॥ मिन दंम चक्क ची वर, सामग्गिवसा कुलालु च ॥६॥ अर्थः-ए आत्मा (सुहासुहाणं क म्माण के० ) गुनागुनकमेनो (कत्ता के०) कर्ता एटले करणशील ने, जेमाटे रूडी सामग्री पामीने गुनकर्म करे , अने नूंमी सामग्री पामीने अगुनकर्म करे . ते शेणे करी करे ? तो के.(कसायजोगमाइहिं के०) कषाय योगादिकें करीने एटले अनंतानुबंधी, अप्रत्याख्यानी प्रत्याख्यानी अने संज्वलन, ए चार चार नेदें क्रोध, मान, माया अने लोजना मती शोल नेद तथा सत्यमनोयोगादिक पन्नर प्रकारना योग, एवं एकत्रीश त था धादिशब्दथकी हास्यादिक नव नोकषाय, थानियहिकादिक पांच प्रका रनु मिथ्यात्व तथा पांच इंख्यि अने बहा मननो यनिग्रह तथा पृथ्वीका यवध, अपकायवध, तेउकायवध, वायुकायवध, वनस्पतिकायवध, त्रसका यवध, एवं सत्तावन्न हेतुयें करी जीव, कर्मनो बंध करे . तिहां दृष्टांत क