________________
३५४ जैनकथा रत्नकोष नाग त्रीजो. कनां वृद ले, ते शीघ्र फलप्रत्ये आपे ले. तेम यतिधर्म थने श्रावकधर्मरूप जे वृक्ष ,तेने जो समकेतरूप मूल थड निश्चल होय, तो ते मोदरूप फ ल शीघ्र उतावलां आपे. ए प्रथम नावना जाणवी. ___ तथा (धम्मनयरम्मि के०) चारित्रधर्मरूप नगरने विषे (दसणदारं के० ) सम्यक्त्वदर्शनरूप हारप्रत्ये ( मुत्तुं के) मूकीने (पपवेसो के) प्रवेश न थाय, एटले बीजा जीवो धर्मरूप नगरनी मांहे तोज पेठा कही यें, के जो समकेतरूप दरवाजो पाम्यो होय तो. जिहां सुधी जे जीवने समकेतरूप दरवाजो प्राप्त थयो नथी, तिहां सुधी ते जीवने धर्मरूप नगर मां प्रवेश थयो नथी. तिहां सुधी ते जीवो नूलाज लम्या फरे दे. परंतु जे वारें जीवनें समकेतरूप दरवाजो प्राप्त थशे, तेवारेंज धर्मरूप नगरमा प्रवे श कराशे ॥ यतः ॥ अन्नाणं खलु क,अन्नाणा ण किंचि कध्यरं ॥ नव सायरं अपारं, जेणावरिया नमंति जीया ॥ १ ॥ संमत्तसार रहिया, जा पंता बदुविहाई सबाई॥ अरयव तु बलग्गा, नमंति संसार कांतारे ॥२॥ ए बीजी नावना जाणवी ॥५६॥ ___ यति अने श्रावकना ( वयपासा के ) व्रतरूप जे महोटो धर्मप्रासाद ने तेने दृढ एवो (दंसपीमि के०) समकेतदर्शनरूप पीठ जे पायो ते (सु प्पमि के०) सुप्रतिष्ठ एटले सारो थाप्यो होय तो (नंद के०) नांदे एटले चिरकालपर्यत रहे पण पडे नहीं. ते प्रासाद मगमगे नहिं पण नि श्रल रहे. परंतु समकेतरूप पायाविना अन्यदर्शनरूप पायायें करी धर्म रूप महोटा प्रासादनुं मंमाण थाय नहीं, एत्रीजी जावना जागवी.
तथा ( मूलुत्तरगुणरयणाणं के) मूलगुण अने उत्तरगुणरूप रत्न तिहां साधुना मूलगुण ते पंचमहाव्रत बने उत्तरगुण, ते पिंमविशुध्यादिक ॥यतः॥ मिस्स जा विसोही, समई लावणा तवो ऽविहो ॥ पडिमा अनिग्गहा विय, उत्तरगुणमो वियाणाहिं ॥१॥ ए उत्तरगुण जाणवा. तेमज श्राव कना मूलगुण ते पांच अणुव्रत जाणवां. अने उत्तरगुण तेत्रण गुणवत, चार शिदाव्रत ने, अथवा आवीरीतें कहे, ॥ दशविध पञ्चरकाण, चार अनियह, सात शिदावत, बार प्रकारनां तप, अगीयार प्रतिमा, बार जावना, चारप्रकारनो धर्म, सत्तरप्रकारनी पूजा, इत्यादिक ए सर्व श्रावक जनोनां उत्तरगुण जावा. एम साधु श्रावकना मूल उत्तरगुणरूप जे रत्न