________________
श्री सम्यक्त्वसित्तरी.
३५१
कीर्त्ति तापसनी पर कोई एवं कलंक चडावीयें के जेथकी एनी पूजा प्र नावना घटी जाय, ते सांजली कंदर्प ब्राह्मणें पां कयुं के हुं बल जोने वखत यावे ए काम जरूर करीश. एनी प्रतिष्ठाने हाणी पहोंचाडीश.
"
हवे तेही नगरने विषे पद्मदेव श्रेष्ठीनी कमला नामें पुत्री बे, ते ल नितांगशेठना पुत्रनी उपर आसक्त बे. तेमाटें ते पुत्री लोकोमांहे व्यनि चारिणी कवाय बे. ते कमला कन्या एकदिवस पोताना माता पिताने क ह्याविनाज किaiएक जती रही बे ने दैवयोगथी सत्यकीर्त्ति तापस पण तेज दिवसें कोइने कह्याविना एमज ग्रामांतरें गयेलो बे. तेवारें लोकमां वात चाली रही जे कमला कोइकनी सायें चाली गई बे, ते बल पामीने कंदर्प विप्रें वात चलावी जे कमलाने तो सत्यकीर्त्ति तापस लइ गयौ बे. ते वात लोकोयें सत्य करी मानी लोधी ने सत्यकीर्त्तिनो निरादर थ यो. पी सत्यकीर्त्तिने ग्रामांतरथी यावतो जाणीने कंदर्प ब्राह्मणे विचा खं जे हुं लोकमांहे खोटो पडीश. तेमाटें लोकोने कह्युं के कुष्ठ तापस या व्यो बेतेने शिक्षा प्रापीयें पढी घणालोकनी सायें जइ यष्टिमुष्टिने प्रहारें क तापसने मार मास्यो. ते तापसें उपशांत पणे ताडना सहन करी.
कंदर्पविप्र सातमे दिवसें जीनमां फोडलो थयो, तेनी वेदनायें मरण पामी कूतरो थयो, कूतरो पण तेवीज जीननी वेदनायें मरण पामी वेश्या 5. तिहां चंदनव्यवहारीयानो पुत्र श्रावक हतो, तेनी साथै वेश्यानो सं बंध होवाथी वेश्या जिनधर्म पामी. एकदा सरोवरें गइ तिहां विलास करतुं राजहंसनुं मिथुन दीतुं, तेवारें क्रीडायें हंसने लइ कुंकुमें करी तेनुं शरीर विलेपी मूक्युं. तेमाटें हंसलीयें तेने चक्रवाल जाएगीने एकवीरा घडी काल प्रमाण तेनी सायें क्रीडा नहीं. धणीने विरहें दुःख पामती करुणस्वरें रोवा लागी, तेने देख ते वेश्याने करुणा यावी, तेवारें जजें करी कुंकुम धोइ हं सने उजलो की धो. हंस, हंसी, बेडु संयोग पामी रमवा लाग्यां पढी ते वेश्या पोताने घेर जई घणा कालसुधी श्रीजिनधर्म पाली मायादोषें सौध इन महिषी इ. तिहांथी चवीने इहां तुं मृगांकलेखा थइ बो.
तथा अनंगदेव जे राजपुत्र हतो, तेणें कंदर्पविप्रें करेला पापनी अनुमो दना कीधी. तेथी ते घणा नव संसारमांहे जमीने इहां चित्रलेखा नामे त हारी सखीपणे यावी उपनो बे. तें जे तापसने कलंक दीधुं तेना पापें