________________
श्री सम्यक्त्वसित्तरी.
२६३
॥ इसे सित्ता इहिं, धम्मकहि वाइ खायरिय खवग || निमित्त विद्या राया, गणसं तब पनाविति ॥ ३८ ॥ ॥ इय संपत्ति जावे, जत्ता पूाइ जि मोरमां ॥ जिणजइवि सयं सयलं, पनावरणा सुद्ध जावेणां ॥ ३० ॥ अर्थः- ( इसे सित्ता के० ) प्रतिशेषिता एटले परम उत्कर्ष पामी ने जंघाचारण, विद्याचारण, आशिः विष, अवधिज्ञान, मनः पर्यवज्ञान, प्रमुखनी ( इहिं के० ) ऋद्धि जेणे एवा जे होय तेने अतिशेष रुद्धि प्राना वि कहीयें. ए प्रथम प्राजाविक जावो.
तथा बीजो (धम्मक हि के० ) धर्मकथिक ते व्याख्यान करवानी लब्धि वंत प्राजाविक जाणवो. त्रीजो जे परवादीने जीतीने जय पामे, ते ( वाइ ho ) वादी प्रजाविक कहीयें. चोयो बाररों ने बन्नुं याचार्यनां गुण तेणे करी अलंकृत जे होय ते ( खायरिय के० ) प्राचार्य प्राजाविक कहीयें. पांचमो जे विष्ट तपस्यानो करनार होय, ते ( खवग के० ) रूपक प्रा नाविक जावो. बो जे त्रिकाल निमित्तनो जाल होय, ते (निमित्तं के० ) नैमित्तिक प्रजाविक जावो. सातमो जे नाना प्रकारनी विद्या मंत्रादिक नोजा होय, ते ( विद्या के० ) विद्यावंत प्राजाविक जाणवो. यामुं जे ( राया के० ) राजानो ( गण के० ) समूह तेने ( संम के० ) संतो एटले वलन होय ते ( तिपनाविंति के० ) तीर्थ प्रजाविक एटले श्रीजिन शासन प्रत्यें प्रभावना करे दीपावे ते तीर्थप्राभाविक कहीयें ॥ ३८ ॥
कालना विषम पणा थकी कदापि ए आठ प्राजाविक न होय, तो प्राावकपणुं केम थाय ? ते कहे बेः - ( इय के० ) ए पाउल वे प्रकारें कह्या एवा जे प्रजाविको तेनी (संपत्ति के०) संपदा तेने (नावे के०) नावे ए टपाल कला प्रानाविक जेवा कोई प्राजाविक कदापि कोई कालादि कने दोष न लाने तो ते समये या प्रमाणेना कार्य करनारा जे पुरुषो हो य, तेने पण श्रीजिनशासनना प्राजाविक कहीयें. ते जेम के श्रीशत्रुंजय, गिरनार, अर्बुदाचल, प्रमुख तीर्थोनी ( जत्ता के० ) यात्रा महोटा महोटा संघने सायें तेडीने करवी, केम के एवी यात्रा घणा जीवने प्रतिबोधवानुं कारण थाय. जेम श्रीनरतचक्रवर्त्तियें संघने यात्रा करावी, जेमाटें या वसर्पिणीने विषे प्रथम संघवी नरतचक्रवर्ती थयो ते श्री अष्टापदें प्रथम प्रासाद बंधावी तेनी याचार्यपासें प्रतिष्ठा करावीनें प्राजाविक थयो.