________________
श्रीसम्यक्त्वसित्तरी.
२४७ हवे अंजननुं स्वरूप कहे जेः- अांखमां अंजन कस्यायका निधान देखी ये नूरख्यो होयने राजा प्रमुखनी थातिमां बेसी जमे तोपण को देखे न ही वली बीजोपण एवा चिंतितकार्य करीये. ते सर्व अंजन कहीये.
तथा योग ते औषधिने योगें पादलेप करवाथी आकाशगामिनी गति यावे,तीर्थयात्रा करीयें तथा जे औषधिने योगें सौजाग्य पामीयें दौ ग्य पामीयें.एवा ए औषधादिकना योग कह्या . पण जे जाणकार होय ते मात्र संघादिकना कार्यने अर्थेज फोरवे. ते गुरुनी तथा श्रीतीर्थकरनी आझायें फोरवे केमके श्रीजिनशासनने विषे सर्व क्रिया साझा प्रधान ॥ यतः॥ बह मदसम, दूवालसेहिं मास मासखमणेहिं ॥ अकरितो गुरुवयणं, अपंत संसारित हो ॥ १ ॥ इति पंचम प्रत्याख्यान पंचाशके ॥
हवे एनी उपर पादलिप्ताचार्यनो दृष्टांत कहे जेः- एहजनरतदेवने वि पे अयोध्यानगरीयें फलक नामें श्रेष्ठी धनाढ्य ले तेने पडिमा नामें स्त्री ने, तेणें पुत्र थवामाटे वैरुट्या देवीने आराधी देवीयें स्वप्नमां श्रावीने कडं के तुं श्रीनागहस्ति आचार्यनुं पगधोयण पीजे, तेथी तुमने घणा पुत्र थाशे ए Q कहीने देवी अदृश्य थइ. प्रनातें पडिमा श्राविका पडिक्कमणुं करी, देव जुहारी, उपाश्रयें यावी एटले गुरुनो पगधोयण परतववाने वेयावच्ची साधु बाहेर निकटयो ने तेने पडिमा श्राविकायें पूब्युं या गुंडे ? साधुयें कडं गुरु नुं पगधोयए डे, श्राविकायें कह्यु ए मुझने बापो महारे एनो खप जे ते धो यण साधुयें प्राप्युं घेर जश् श्राविकायें पीधुं ते पीकरीने पानी उपाश्रयमां
वी गुरुने वांदी करी सर्ववृत्तांत कह्यु. तेवारें गुरुयें श्रुतोपयोग देश कह्यु के हे श्राविका, तुजनेजे पहेलो पुत्र थाशे तेने बोडीने तुं यमुनाना तटनपर दशवर्षपर्यंत वास करजे,तो ए पुत्र जीवशे अन्यथा पहेलोपुत्र जीवशे नहीं.
ते सांजली श्राविकायें कह्यु एटलुं महाराथी बनशे नहीं. माटें प्रथम पुत्र जे थाशे, ते ढुं तमोने यापीश गुरुयें कह्यु एम करीश तो चिरंजीवी थाशे. एवी वात अंगीकार करी ते श्राविका घेर थावीने फलकशेग्नी आ गल सर्ववात कही, तेणेपण ते वात अंगीकार करी पड़ी ते श्राविकाने ते हिज रात्रीय नागलोकथकी चवी रत्नमयनागदर्शन स्वप्न सूचित देवता ग जपणे आवी कपनो. स्त्रीय स्वप्ननुं वृत्तांत शेठने प्रनातें आवी कयुं शेठ बोल्या तुमने उत्तम पुत्र थाशे. अनुक्रमे सातमे महिने ते स्त्राने एवो दो