________________
२४०
जैनकथा रत्नकोष नाग त्रीजो. करुणा आणीने शासनदेवी पासेंथी मूकाव्यो. राजायें ते वात सांगली प्र धानने उष्ट जाणी देशबाहेर काढी मूक्यो. नमुचि तिहाथी निकल्यो थको हस्तीनागपुरें गयो, तिहां कलाना योगें महापद्म कुमारनो प्रधान थयो.
हवे तिहां कोक सिंहबल नामें फटाश्यो राजा मे ते धाड ला महा पद्मकुमारना गामोमां लूंट फाट करे . गाम जांजे ने, मार्गमां पंथीज नोने लूंटे , तेवारें महाप- कह्यु के, कोइ सिंहबलराजाने बांधी लावे, एवो ? नमुचियें तेने जीतवा बीर्यु लीधुं अने राजा, कटक ला सिंह बलसाथै यु६ करवा गयो, तिहां यु६ करी सिंहबलने बांधी लावीने महा पद्मने थावी सोंप्यो. तेवारें महापद्म प्रसन्न थर कहेवा लाग्यो के वर माग! नमुचियें कह्यु के, हाल नंमारे राखो. जेवारे काम पडशे, तेवारें हूं मागी लश्श. एबुं कहीने नमुचि पोताने घेर गयो.
हवे एकदा महापद्मनी माता ज्वालायें श्रीअरिहंतनो रथ फेरववा तैयार कीधो ,अने तेनी शोक्य लक्ष्मी नामें बे,ते मिथ्यामतिवाली ,माटें तेणें ब्रह्मानो रथ फेरववा माटे तैयार कीधो , तिहां ज्वालायें कह्यु, प्रथम महारो रथ नगरमां निकलशे अने लक्ष्मीयें कयुं प्रथम महारो रथ नगर मां फरवा निकलशे, एम बे शोक्योने मांहोमांहे क्वेश थवा लाग्यो तेथी पद्मोत्तरराजायें क्लेश मटाडवा सारु बेदु रथ फेरववामाटे मना करी. तेवारें महापद्मकुमर पोतानी मातानो मनोरथ नंग थयो देखीने देशांतर जणी चाली निकव्यो, ते कुमर जाग्यवंत डे माटें ज्यां जाय त्यां तेनी अने क राजा सेवा करे, तेणें अनेक राज्य कुमरीयोनां पाणिग्रहण कस्यां. अ नुक्रमें पितानी वृक्षावस्था जाणी पाडो हस्तिनागपुर नगी आव्यो. तेने पि तायें राज्य थापी पोतें सुव्रताचार्य पासेंथी दीक्षा लीधी. तेनी साथेंज वि ष्णुकुमार पण दीक्षा लीधी.
पाउल महापद्म चक्ररत्न पामी जरतदेवनी ब खंक पृथ्वी साधीने ह स्तिनागपुरें याव्यो. सर्व राजायें मली बार पर्षपर्यंत राज्याभिषेकनो महो त्सव कीधो. पडी महापद्मचक्रवर्तियें लक्ष्मी जे पोतानी मातानी शोक्य , तेनो रथ रोकीने पोतानी माता ज्वालायें तैयार करेलो श्रीअरिहंतनो रथ नगरमांहे फेरव्यो. श्रीजिनशासननी प्रनावना करी, ठाम ठाम श्री जिनप्रासाद कराव्यां.