________________
२५४ जैनकथा रत्नकोष नाग त्रीजो. लाएक मुग्ध पुरुषोने पोताना कुमतमा आणवा लाग्यो. एम घणा वर्ष सुधी निन्हवपणुं नोगवीने अंतसमय जाणीअगसण करा. पंदर दिवसनु अणसण पालीने पापने अणालोए अपडिक्कमे थके काल करीने बहा लांतक देवलोकनेविषे तेर सागरोपमने आनखे समस्त देवोमांहे ढेडनी बराबर किल्बिषी देवोमां जा देवपणे नपनो. ___ गौतमस्वामीयें जमालीन मरण सांगली श्रीनगवान प्रत्ये पूब्युं के, हे जगवन् ! जमाली काल करीने क्यां गयो ? लगवाने कह्यु, महारो कुशिष्य जमाती लांतक देवलोकें किल्बीषी देव थयो . नक्तंच ॥ जमालिणाम कु सिस्से आयरिय पडणिए, उवद्यायपडणिए, कुलपडपिए, गणपडणिए, सं घपडगिए, आयरिय उवद्यायाणं अजसकारए, अवलकारए, अप्पाणं च परंच तनयं च बुग्याएमाणे, वुप्पायमाणे, बदुई वासाइं समणं परियायं पानणंति, पाउणित्ता, अक्ष्मासिघाए संलेहणाए, तेसिं नत्ता, अणसणा ए दित्ता,तस्स गणस्स अणालोश्य, अप्पडिकंते, कालमासे, काले किच्चा संतए कप्पे नववस्म, जमालिणं नंते ताउ देवलोगाउँ आउरकएणं नवरक एणं विश्कएणं कहिनववाहिहंति गोयमा चत्तारि पंच तरिरक जोणिय मस्त देवनवग्गहणाई संसारं अणुपरियष्टित्ता त पन्ना सिङहंति जाव अंतकरिति ॥ इति नगवतीसूत्रे ॥
हवे जमालीना नव आश्रयी ग्रंथांतरथी लखीये बैयें. "आयरियपरं परए,ण थायगजोउ आणुपुबीए ॥ कोवे बेयवार,जमालिमांसं स नासिहिं ॥ १ ॥ व्याख्याः- आचार्यनी परंपरायें अनुक्रमें श्राव्यो जे अर्थ ते प्रत्ये (कोवेश के० ) कूप्यति दूषयति एटले कोपतो दूपवतो कहेवो थको? तोके (बेयवाई के०) छेकवादी एटले ढुं माह्यो , एवं अनिमान धरतो थको एवो जमाली नामा निन्हव ते नासनी पेरें कयमाणेकडे इत्यादि जगवंत ना वचन नन्हापन करतो थको ते नाठो एटले संसारचक्रवालमांहे परि चमण करवे करी अदृश्य थयो. एना दृष्टांते जे प्राणी स्वमत कदायहें करी एके वचन, नत्सूत्र नाषण करशे (सनासिहिं के०) ते नासशे. एटले सं सारचक्रवालमांहे नमशे अदृश्य थशे. इति सूयगडांगनियुक्तौ ॥
इव्यलिंगें करी निन्दवना गणनो स्वामी पोतानी राज्यश्री प्रत्ये बांझीने माहामहोत्सव सहित दीक्षा लीधी. एवो जे जमाली ते जो आपणा आ