________________
१४४
जैनकथा रत्नकोष नाग बीजो. कलाकलापी पूर्ण ए, देखी विस्मित थाय ॥ तेह सेवा गइ जेटले, अ चरिज होय तिण नाय ॥ ३ ॥
॥ ढाल बीजी॥ ॥ मालीकेरे बागमां दो नारिंग पक्के रे लो, अहो दो नारिंग पक्के रे लो॥ ए देशी ॥ जाये तेहने कालवा, तव तेह कलापी रे लो ॥ अहो तव ॥ गरुडपरें ऊडी गयो, निज खंध आरोपी रे लो ॥ अहो निज ॥१॥ के डें वसुदेव दोडीया, पण नारी न लही रे लो ॥ अहो पण॥ रात रही को ३ थानकें, चाल्यो ते सवही रे लो ॥ अ० ॥ २ ॥ दक्षिण दिशि जातां थ कां, गिरितट नामें नयरी रेलो ॥ अ० ॥ वेदध्वनि महोटी सुणी, पूजे ति हां शौरी रे लो ॥ अ० ॥ ३ ॥ वेदपाठ किणे कारणे, करे लोक ए हरखें रे लो ॥ १० ॥ तव दशग्रीव ब्राह्मण कहे, इण नयरीयें निरखे रे लो ॥ अ० ॥ ४ ॥ सुरदेव ब्राह्मण अने, एह ग्रामनो स्वामी रे लो ॥ १० ॥ त्रियाणी तस नारजा, जेहने सुता पामी रे लो ॥ अ० ॥ ५॥ वेदनी जा ण ते कन्यका, देखी तस तातजी रे लो ॥ अ० ॥ ज्ञानीने पूछे तव कहे, इणि परें सुणो वातजी रे लो ॥ य० ॥ ६ ॥ वेदथी जीतशे एहने,ते पर पशे नारी रे लो ॥ १० ॥ तेहने जीतवा कारणें, बीजां काम निवारी रे लो ॥ अ० ॥॥ वेद अन्यास करे सदु, ब्रह्मदत्तनी पासें रे लो ॥०॥ तेह सुणी हर्षित थयो, करतो सुविलासें रे लो ॥ १० ॥ ७ ॥ ब्राह्मण रूप धरी करी,गया ब्रह्मदत्त पासें रे लो ॥ अ० ॥ स्कंदिलनामें ब्राह्मणो, गौतम गोत्रवासें रे लो ॥ अ० ॥ ए ॥ वेद नणावो मुझने, तव ब्रह्मद त नांखे रे लो ।। अ० ॥ आर्य अनार्य वे नेदथी, आचारिज दाखे रे लो ॥ अ० ॥१०॥ तेहनी उत्पत्ति सनिलो, आर्यवेद तो कीधा रे लो ॥ अ० ॥ जरत चक्रीयें जाणजो, तेह जग प्रसिहा रे लो ॥ अ०॥ ११ ॥ वेद अनारज उपना, तेहनी सुणो वात रे लो ॥ अ० ॥ चारण युगल पुरें वसे, अयोधन नृप रख्यात रे लो ॥ अ० ॥ १२ ॥ सुलसा नामें वर सुता, मांझे स्वयंवरा मंझप रे लो ॥ अ० ॥ तव तस माता रोवती, देखी ते अजंप रे लो ॥ अ० ॥ १३ ॥ पूढे वात ते मातने, तव कहे तस का में रे लो॥ अ० ॥ तहारा तातनो नाणेजो, मधुपिंगल नामें रे लोग अ०॥ १४ ॥ वरवो तुमने ते घटे, बीजाने वरतां रे लो ॥ १०॥ मुफ