Jain Katha Ratna Kosh Part 02

SR No.: 010247
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Publication Year: 1890
Total Pages: 80
Language: Hindi
Classification: Dictionary
File Size: 9 MB

Page 18

८४
जैनकथा रत्नकोष नाग बीजो.
हारो कंत ॥ जा० ॥ ६ ॥ मु खर्थे दुःख बहु सयुं रे, जुन ए कर्म वि चित्त ॥ जा० ॥ पूरवधी वली प्रीतडी रे, अधिकी हुई सुविदित्त ॥ ला० ॥ ७ ॥ सुख जोगवे तिहां दंपती रे, दिन दिन अधिके नेह ॥ ला० ॥ रा ज्य देश हवे जानुने रे, पाम्यो पंचत्व तेह || ला० ॥ ८ ॥ जानुने हवे सरस्व ती रे, जोगवे जोग रसाल ॥ जा० ॥ एक दिन सरस्वती अंगमां रे, उपनो गढ़ असराज ॥ ला० ॥ ए ॥ दाघज्वर यति करो रे, देखाडे बहु वैद्य ॥ सा० ॥ नरपति इव्य आपे घणुं रे, पण नवि टाले सद्य ॥ला० ॥ १० ॥ वैद्ये तजी ते नारीने रे, नृप मन चिंता याय ॥ जा० ॥ चिंतवे जीव तां एहने रे, मरण जो महारुं थाय ॥ ना० ॥ १ ॥ तो दुःख देखें हुं नहिं रे, विरह ते दुःख दातार ॥ जा० ॥ ण एक हुं नवि रहि शकुं रे, ए मुफ प्राण याधार ॥ जा० ॥ १२ ॥ हवे मुऊ ऊंपा रुयडो रे, हवे जीवे गुं होय ॥ जा० ।। प्राणप्रिया मरवा पडी रें, ए सम अवर न कोय ॥ जा० ॥ १३ ॥ सातमे मार्ले ते चढ्यो रे, करवा जीवितत्याग ॥ ला० ॥ चारण मुनिवर तिले समे रे, दीठो ते महानाग ॥ ला० ॥ १४ ॥ मुनि कहे तुं धुं करे रे, आप तो वध एम ॥ला० ॥ बालजनें जे याचयुं रे, ते करीयें कहो केम ॥ ० ॥ १५ ॥ प्रविधि मुखाने सुख नहिं रे, परजव पण हो य दुःख || ला० ॥ तव कहे मुनिवर सांजलो रे, मुऊने नहिं इहां सुख ॥ ॥ ला० ॥ १६ ॥ गुं करुं स्वामीजी ते कहो रे, नवि सहेवाये वियोग ॥ ला० प्राण धरी हुं नवि शकुं रे, उपनो सरस्वती रोग ॥ ला० ॥ १७ ॥ तव क हे मुनिवर एलि परे रे, धर्म करो तुम्हें राय ॥ जा० ॥ धर्म सकल दुःख त्रायको रें, बाल युवा वृद्ध थाय ॥ ला० ॥ १८ ॥ देव ते रिहा यादरी रे, रागद्वेषादिक मुत्त ॥ ला० ॥ पंच महाव्रत पालतां रे, गुरु सुसा धु उत्त ॥ ला० ॥ १९ ॥ यतः ॥ रागाइ दोस रहिन्, चनत्तीसाइसय संजुन धीरो ॥ परवगारं मिरज, देवो महएरि सो हवइ ॥ १ ॥ अवद्यमुक्ते पथियः प्रवर्त्तते, प्रवर्त्तयत्यन्यजनं च निःस्पृहः ॥ सएव सेव्यः स्वहितैषिणा गुरुः, स्वयं तरंतारयितुं दमः परम् ॥ २ ॥ तत्त्व महो जिन नांखीयो रे, पापनां ठा ए दार || ला० ॥ विरति करो तुम्हें तेहनी रे, एलि परें धर्म उदार ॥ ॥ जा० ॥ २० ॥ धर्म ते सार संसार बे रे, जग आधार ए धर्म ॥ ला० ॥ सद्गति पहोंचाडे नलो रे, बांधे नवि ते कर्म ॥ला ॥ २१ ॥ एलि परें उ