________________
श्रीगोतमप्टला अर्थसहित. . २१ के शिल्पीना गुखें करी जेम शिल्पक कहेवाय.जो तेम ब्रह्मचर्य म होय तो इंश गोपकीट समान ते व्यर्थ बाह्मण जाणवो.. ...
वली तुं कहे के के तमें शौच डो. ते.पण असत्य कहे . जेमाटे स्नान करी पाणी ढोली अपायं जीवोने.विराधवाथी कांई शौचपणुं थ तुं नश्री, जो स्नान कीधाथी शौचता थाती होय तो पाणीमो रहेला माल लां सर्व सदैवं स्नानज करे जे ते सर्व तहारा कहेवा प्रमाणे पवित्र थवां जोय. परंतु मनःशुद्धिविना शौचपणुं यतुं नथी मननी शुधियेंज शोचता कंही २॥ यउक्त पुराणे ॥ श्लोक ॥ चित्तमंतर्गतं उष्टं,तीर्थस्नानैर्न शुध्यति॥ शतशोथ जलधौतं, सुरानांममिवाशुचि ॥१॥किं च॥ सत्यं शौचं तपःशौचं,शौ चमिश्यिनिग्रहः॥ सर्वनूतदयाशौचं,जलशौचं च पंचमम् ॥२॥चित्तं रागादि निःक्लिष्ट,मलीकवचनैर्मुखं ॥जीक हिंसादिनिकायो,गंगा तस्यपराङ्मुखी॥३॥
नावार्थः-जेनुं अंतःकरण उष्ट बे, तेवो पुरुष, स्नानथी शुद्धथतो नथी. केनी पेठें तो के जेम हजार वखत जलथी धोयेलु मदिरानुं पात्र शुरू थातुं नथी. वली प्रथम सत्यरूप शौच, बीजुं तपरूप शौच,त्रीजुं इंडियना निय हरूप, चोथु. सर्व नूतपर दयारूप शौच अने जलशौच तो वटनुं पांचमुं शौच . तथा जेनुं चित्त रागादिकें करी क्लिष्ट , खोटुं बोलवाथी जेनुं मुख अपवित्र ने, तथा जीवहिंसादिकथी काया जेनी अपषित्र में, तेवा पुरुषने गंगा पण पवित्र करती नथी.अर्थात् गंगा पण तेमनाथी पराङ्मुखी . वली कडं ने के॥ श्लोक॥आत्मा नदी संयमपुस्यतोया, सत्यावहा शीलक्यातटो मी॥तत्राभिषेकं कुरु पांमुपुत्र,न वारिणा शुद्धयति चांतरात्मा॥१॥नावार्थ:श्रीकृष्ण कहे जे, के हे पांमुराजाना पुत्र अर्जुन! संयम अने पुण्य ते रूप जलें करी युक्त, अने सत्यरूप जेनो प्रवाह . तथा शील अने दया ते रूप जेनां बे तट ने, एवी आत्मारूप नदी के तेने विषे तुंअनिषेक कर, अर्थात् तेमां स्नान कर. परंतु जलें करी अंतरात्मा कोइ दिवस पण गुम थातो नथी.
वली तें कयुं के तमें निर्गुण बो, ते पण तहारुं बोलवू अयुक्त जे. जे माटें दमा, दया अने क्रिया प्रमुख अनेक गुणों पण प्रत्यद अमारामां दे खाय बे; तोनिर्गुणी केम कहेवायें? ॥ उक्तं च॥ चित्तं समादिनिः शुई, वदनं सत्यनाषणैः॥ ब्रह्मचर्यादिनिः काया, गुदा गंगांनसा विना ॥१॥ना वार्थः-समादिकें करी चित्त शुद्ध थाय , सत्यनाषणे करी वदन शुक्ष थाय