Jain Katha Ratna Kosh Part 01

SR No.: 010246
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Publication Year: 1867
Total Pages: 321
Language: Hindi
Classification: Dictionary
File Size: 37 MB

Page 301

एनए
. श्रीगौतमप्टना अर्थसहित. नाम पाडयु.परंतु तेने हाथ पग नथी हीणंगो ,ते जेवारें यौवनवयं प्राप्त थयु, तेवारें लोक तेनी हांसी करे,वैयें तेलमर्दनादि अनेक उपचार कस्या,पण जेम पुढीनने उपगार करीयें,ते गुण न.करे,तेम एने पण कांश गुण थयो नही. शे अनेक उपचारो करीघj श्व्य वरच्यु, षणं पुत्र जेवो हतो.तेवोज रह्यो. __एकदा बे मुनीश्वर निक्षयें याव्या, तेमने वांदीने शेठे पूब्युं के महा राज!.महारो पुत्र सारो.थाय, तेवू औषध कहो. गुरुयें कह्यु जीवने रोग बे.प्रकारना थाय ने एक इव्यरोग अने बीजो जावरोग. तेमां पहेला इव्य रोगनो प्रतिकार.तो वैद्य जाणे ने, अने बीजा जावरोगनो प्रतिकार अमा रा गुरु जाणे . ते हाल आ गामनी बाहेर वनमां आव्या , तेमने पू बो. ते वान्त सांजली शेठ पण वनमां गयो. तिहां गुरुने वांदी पूबवा ला ग्यो के महाराज ! महारो दत्तपुत्र अंगहीण , ते को रीतें सारो थतो नश्री. तेनुं गुं कारण ? तथा इव्यरोग अने नावंरोग ते कोने कहीयें ? ते वारें गुरु बोल्यो जे राग शेपें करी मानां कर्म नपार्जन करीये ते नावरोग क हीये,अने ते कर्म उदय आव्याथी,जे विपाकें जोगवी ते इव्यरोग जाण वो. तिहां नावरोग मटी गयाथी व्यरोग-पण जाय.तप,संयम,दया कानस्स ग्गादिक क्रियायें करीनावरोग जाय,नावरोग गयो,तो व्यरोग पण जाय. __ था तहारा पुत्र पूर्वनवें हाटें वे लोनें करी लोकीने वंच्यां , कूडे तोलें कूडे मापें करी व्यापार कीधो , सरस नीरस वस्तुने नेल संनेल करी वेहेची जे. एम घणां पाप कीधां छे, परंतु एक वार साधुने दानं दीधुं बे, ते पुण्यने योगें करी तहारे घेर 'पुत्रपणे ऊपनो के. एणे हाथें करी कू ड कपट बलनेद करी मुग्ध लोकोने वंच्यां , तेणें करी हाथ रहित थयो बे. एवी वात गुरुना मुखथी सांजली शेठे तथा दत्ने बेदु जणे मलीने श्रा वकधर्म अंगीकार करो. दत्तं नियम लइ माया मूकी नवकारमंत्र स्मरण कयुं, ते स्मरण करी देवलोके गयो, माटें यहो लोको ! म वंचो, म वंचो. एक पुग्यज संचो. संचो ॥ इति हीनांगें दत्तकथा समाप्त ॥ ३७॥ हवे आडत्रीशमी अने उगणचालीशमी एबाना उत्तर एक गाथायें कहे जे.
॥ गाथा ॥ संजम जुाण गुणवं;तयाण साहसील कलियाणं ॥ मू उ अवस्म वाए, ए टुंट पहिवाएण ॥ ५३ ॥ नावार्थः-जे जीव, संय म युक्त दमादि गुणवंत,शीलें कलित एटले शीलें करी युक्त एवा जे साधु