________________
श्रीगौतमटबा अर्थसहित.
១០១ हवे रांजायें:मानीमनने पूज्युं के तहारा अंग क्या उःखे में ? पण मा बीयें लाजने लीधे उःखवा- कांश कर्तुं नही, अने बीजे दिवसें सनामांहे सर्वलोक समद बेदु मनमुद करवा लाग्या, तिहां माडीमन थाक्यो. अने, फलिहमने तेनी ग्रीवा.मरडी मारी नारख्यो. तेथी फलिहमननो यश वि स्तार पाम्यो. अने बदीस पण मली. एम अट्टणमननी आगल ते यथास्थि त स्वरूप कही सुखीयो थयो, अने माजीमलें यथास्थित स्वरूप न कह्यु. ते थी कुःखी थयो: ए दृष्टांतें जे कोइ मुरुनी आगल साचं कही. आलोयणा लीये, ते अट्टणमन फलिहमननी पेठे सुखी थाय. नीरोगी थाय. अने ने को गुरुनी बागल आलोवतां लाजथी साचुं न कहे, ते • माबी मनमी पेठे रोगी.थको छःखी थाय ॥ उक्तं च ॥ पाप आलोवे आपणुं, गुरु आ गल निःशंक ॥ नीरोगी सुखिया हुवे, निर्मल जेहवो शंख ॥ १ ॥ ए आ लोयण ऊपर अट्टणंमन अने फलिहमलनी कथा कही ॥३६॥
॥ हवे साडत्रीशमी टहानो उत्तर एक गाथायें.करी कहे २ ॥
॥ गाथा ॥ लदु हबयाई धुत्तो, कूडतुला कूडमाण नंमेहिं । ववहर नियडि बहुलो, सो हीणंगो नवे पुरिसो ॥ ५५ ॥ नावार्थः-जे धूर्त, लघुलाघवी कलायें एटले हस्तादिलाघवें करी कूडा तोलें कूडा मापें करीने तथा कूकम कपूर मजीठ नेलसेल करी कूडाकरियाणे करी ( ववहर के ) व्यवसाय एटले व्यापार करे ( नियडिबदुलो के) निकतिबदु ल एटले मयावी थको घणुं पाप करे, ते पुरुष नवांतरने विषे जो मनुष्य थाय. तो पण हीणभंग वालो थाय. जेम ईश्वरशेठनो पुत्र दत्त एवे नामें हतो ते पूर्वै कूडां तोल, कूडां माप अने क्रूड करियाणांदिक करवाना पा पने परिमाणे हस्तादिक अवयवथी हीन थयो ॥५॥ तेनी कथा कहे .
आशापूरणकल्पो , दिनेश्वरवरयुते ॥ देहि त्वं गौतम स्वामिन, वं दितः सुखसंपदम् ॥ १॥ दितिप्रतिष्ठित नामा नगरें आदिदेव ईश्वरनामें शेठ वसे , तेनी प्रेमला नामें स्त्री, तेने चार पुत्र थया, ते चारेने न णाव्या, परणाव्या, शेठ पोतें १६ थयो तेना घरमां घणुं इव्य बतां पण लोनने लीधे अनेक प्रकारना व्यापार करे, परंतु लक्ष्मी कोइने आपे नहिं कोक्ने दान देवानुं तो मनज न थाय ?
एकदिवस शेत जमीने गोखें बेगे एवामां चोथा पुत्रनी स्त्री बहु