________________
२४७
श्रीगौतमपला अर्थसहित.. निंदा करतां तेने एक देवतायें वायो, तो पण निंदा करतो रह्यो नही. तेवारें देवतायें क्रोध आणी चपेटो मायो; तेथी मरण पामीने पहेली नरकें गयो. अने महोटो गुणधर नामां वणिक ते मरीने देवता थयो. ह वे ते नरकथी निकलीने नोजदेव नामें तसारे घेर पुत्रपणे आवी रुपनो जे. ते पूर्वकृत कर्मने योगे.उर्जागी थयो जे अने पहेला देवलोकथी चवी ने ताहारे घेरं राजदेव नामें पुत्र थयो . ते सुकतने योगें सुनागी थयो जे. एवी गुरुनी वाणी सांजली बैदु नाइने जातिस्मरण झान उपन्युं, ते थी पाबला जव. दीठा. तेवारें नोजदेवें पोतानी निंदा करी केटला एक कर्मक्ष्य कस्या. अने वे नाइ, तथा त्रीजो बाप त्रणे जणे मली केवलीनी पासेंथी श्रावकधर्म अंगीकार कस्यो. अनुक्रमें बेहु पुत्र दोदा लइ चारित्र धर्म पाली बायु पूर्ण थये देवलोकें गया. त्रीजे नवें मोदें जाशे ॥ दोहो॥ गुण बोले निंदे नही, ते सोनागी हुँत ॥ अवगुण बोले परतणा, दोहग ते पामंत ॥ १ ॥ इति राजदेव नोजदेव कथा ॥
हवे चौदमी अने पन्नरमी एन्वाना उत्तर वे गांथायें करी कहे .
॥ गाथा ॥ जो पढ सुण चिंतइ, अन्नं पाढे देश उवएसो ॥ सुथ गु रु नतिजुत्तो, मरिसो होइ मेहावी ॥३०॥ तव नाण गुंए समिदं, अवमन्न ६ किर नयोण एसो ॥ सो मरिकण अहन्नो, उम्मेहो जायए पुरिसो ३१
नावार्थः-जे पुरुष ज्ञान नणे, ज्ञान सांजले तथा तेना अर्थ मनमां चिंतवे, तथा (अन्नंपाढे के०) अनेरा बीजा पुरुषोने ज्ञान जणावे, ते मने धर्मोपदेश दीये अने जे पुरुष सिद्धांतनी तथा सरुनी नक्तियें करी सहित होय. एटले सिमांतनी रूडा गुरुनी जक्ति करे ते पुरुष मरीने मे धावी एटले बुद्धिमान चतुर माह्यो विचरण थाय. जेम मतिसागरनो पुत्र सुबुद्धि प्रधान बुद्धिवालो थयो ॥ ३० ॥ तथा जे तपस्वी झानवंत गुणवंत पुरुष होय, तेनी जे पुरुष अवगणना करे, मुखथी एम कहे के ए कां न ही एमां शो माल ले ? ए कां पण जाणतो नथी, मूर्ख जे. एम अवगण ना करे, ते पुरुष अहन्नो.एटले अधन्य अर्थात् अनाग्यवान बतां उष्ट पा पिष्ट उम्मेहो एटले उर्बुदि वालो थाय, एटले बुझिरहित थाय जेम सुबुदि प्रधाननो न्हानो जाई माठीबुड़िये करी मुवीयो थयो ॥ ३१ ॥