Jain Katha Ratna Kosh Part 01

SR No.: 010246
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Publication Year: 1867
Total Pages: 321
Language: Hindi
Classification: Dictionary
File Size: 37 MB

Page 236

२२४ जैनकया रत्नकोष नाग पदेलो. णवामां आवे नहिं. ते ऊपर कोई एक वृक्षस्त्रीनी एटले मोशीनी कथा कहे जेः-एक गाममां कोई वणिक. रहे ,तेने घेर एक मोकरी चाकर डे, ते घर, वेयावञ्च करे ले. एकदा ते मोकरी धपा लेवा माटें वनमा गइ. ते मध्यान्हें भूख अने तृषायें. पीडाणी, तेथी थोडांक इंधण- लश्ने पानी घेर
आवी. ते देखीने शेवें कह्यु के अरे मोशी ! बाजे इंधण थोडां केम ला वी ? वली बीजां इंधण लाव. ते सांजली.फरी तेवीज पाबी वन मां गश्, ते पण बपोरनो वखतं हतो तेथी लू अने तापने सहन करती थकी काष्ठनार) कपाडी चाली. मार्गमां एक मूलनुं काष्ठ नीचे पडी गयुं तेने नपाडवा लागी, एटलामां श्रीवीर नगवाननी वाणी सांजलवामां यावी, तेथी तिहांज ऊनी रही, तेने योगें नूख तृषा अने तापनी वेद ना तेने जाणवामां न आवी. अने धर्मदेशना सांजली हर्ष पामती सांजे घेर यावी. तेने शेठे घेर याववामां असर थयानुं कारण प्रत्यु, तेवारें तेनी आगल खरेखरी वार्ता कही संनलावी. तेवारें शेठे पण तेणें श्रीम हावीरना वचन सांनव्या, तेथी ते थिविरामां धर्मनो गुण जाणीने तेने बहुमान दीधुं. तेने योगें ते सुखी थइ. ए रीतें परमेश्वरनी वाणी सांजल वाथी फुःख टली जाय . नक्तं च ॥ दोहो ॥ जिनवरवाणी जे सुणे, नर नारी सुविहाण ॥ सूक्ष्मबादर जीवनी, रक्षा करे सुजाण ॥१॥ पदाद्य दरें नमी. ए श्रीजिनवाणी महिमा कपर मोकरीनी कथा कही.
हवे वीर जगवान कहे जे के है गौतम ! जे प्रश्न तुं मुझने पूछे , ते सर्व वानां एकज जीव पोतें पोताने 'कर्मने वश थयो थको पामे जे, जे कर्म स्वरूप हुँ तुमने कहूं मुं, ते सांजल. एम कही हवे जगवान् पूर्वोक्त अडतालीश पश्नोना उत्तर कहे . तिहां प्रथम जीव कया कर्मने योगें करी नरकें जाय? तेनो उत्तर त्रण गाथायें करी कहे .
गाथा ॥ जे घाय सत्ता, अलियं जपेई परधणं हर ॥ परदारं चिय वंचर, बदुपाव परिग्गहासत्तो ॥१५॥ ॥ चमो माणो विछो, मायावी नि हुरो खरो पावो ॥ पिसुणो संगह सीलो, साढूणं निंद अहमो ॥ १६॥ बालप्पाल पसंगी, उछो बुदिइ जो कयग्यो यः ॥ बदुपुरक सोग परे, मरित्रं नरयम्मि सो जाइ ॥ १७ ॥ नावार्थः-जे १ (सत्ता के०) जी वोनी (घाय के०) घात करे एटले जीव हिंसा करे, तथा २ (अलियं जं