________________
सिंदूरप्रकरः
२७ हवे न काव्ये करी सामान्य उपदेश कहे . उपजातियत्तम्॥जिनेऽपूजागुरुपर्युपास्तिः,सत्वानुकंमाशुनपात्रदा नम्॥गुणानुरागः श्रुतिरागमस्य,जन्मतृतस्य फलान्यमूनि॥३॥
अर्थः-(नृजन्मदस्य के० ) मनुष्यनन्मरूप वृदनां (अमूनि के०) आ हवे कहेवाशे ते (फलानि के ) फलो . ते फलो कहे जे. तिहां प्र थम तो (जिनेइपूजा के) श्रीवीलराग प्रनुनी पूजा करवी ते, तथा वीजें ( गुरुपर्युपास्तिः के०) गुरुनी उपासना करवी ते. तथा त्रीजुं ( सत्त्वानुकं पा के० ) सर्व प्राणिमात्र नपर दया राखवी ते. तथा चोथु ( गुनपात्रदा नं के०) शुनपात्रने विपे दान देवू ते. तथा पांचमु (गुणानुरागः के०) गुणीने विषे प्रीति राखवी ते. बहुं (.आगमस्य के० ) शास्त्र- ( श्रुतिः के) श्रवण करवू ते..एटलां फलो मनुष्य जन्मवदनां डे. अर्थात् एटलां गुनरुत्यो क रवा.थकी मनुष्यजन्म सफल थयो जाणवो ॥३॥
टीकाः-अथ सामान्योपदेशमाह ॥ जिनेति ॥ नृजन्मवृदस्य मनुष्यजन्म तरोरमूनि फलानि । एतैः कृत्वा मनुष्यजन्म सफल नवति । अमूनि कानि? . प्रथपं तावजिनेऽपूजा श्रीवीतरागदेवस्य पूजा कार्या । पुनर्गुरूणां पर्युपा स्तिः सेवा । पुनः सत्त्वानां जीवानां अनुकंपा दया कार्या । पुनः शुनपात्रे दानं । पुनर्गुणेषु अनुरागः गुणग्रहणं कार्य । पुनरागमस्य सिद्धांतस्य श्रुतिः श्रवणं कार्य । एनिः कृत्वा मनुष्यजन्म सफलं स्यात् ॥ १३ ॥ .
नाषाकाव्यः सर्वैय्या तेईसा.॥ कै परमेसुरकी अरचा विधि, सो गुरुकों नपसर्ग न कीजै ॥ दीन विलोकि दया धरिये चित्त, प्रासुक दान सुपत्तहिं दीजै ॥ गाहक ठहै गुनको गहियें, रुचिसों जिन आगमको रस पीजै ॥ ए करनी करिये गृहमें वसि, यौँ जगमें नर नौंफल लीजै ॥ ३ ॥
शिखरिणीटत्तम् ॥ त्रिसंध्यं देवाची विरचय चयं प्रापय यशः, श्रियः पात्रे वापं जनय नयमार्ग नय मनः॥स्म रक्रोधावारीन् दलय कलय प्राणिषु दया, जिनोक्तं
सिक्षांतं शृणु तृणु जवान्मुक्तिकमलाम् ॥ ४ ॥ - आर्थ:-हे नव्यप्राणी ! (त्रिसंध्यं के०) प्रनात, मध्यान्ह अने सायंकाल, तेने विषे ( देवाची के) श्रीवीतरागनी पूजाने (विरचय के०) कर. तथा