________________
सिंदूर प्रकरः
१६३ दलत्वं यस्यं सं ! अथवा स्फुटविनयदलः स्फुटानि प्रकटानि विनयरूपाणि दलानि पत्राणि यस्य स । पुनः किंनूतः ? शीलसंपदेव ब्रह्मव्रतमेव प्रवाला नवपल्लवायस्य स । पुनः किंनूतः ? श्रद्धारुचिः सैवांजः पानीयं तस्याः पूरस्ते न सेकः सिंचनं तस्मात् विठला नि विस्तीर्णानि कुलवलेश्वर्य सौंदर्याएयेव नोगो यस्यंस । अथवा विपुलकुल बलैश्वर्यमेवं जोगी विस्तारोयस्य स । पुनः किंनू तः ? स्वर्गादीमां देवलोक ग्रैवेयकानुत्तर विमानानां प्राप्तिरेव पुष्पाणि यस्य स । ईदृशस्तपएव पादपोवृक्षः स शिवसुखमेव फलं ददाति ॥ ८४ ॥ त्र नंदिपेण वसुदेव हरिकेशी बलकथा || सिंदूरप्रकराख्यस्य, व्याख्यायां हर्षकी र्त्ति निः ॥ सुरिनिर्विहितायां तु तपसः प्रक्रमोऽजनि ॥ इति तपः प्रक्रमः ॥ १८९ ॥
भाषाकाव्यः - उप्पय छंद ॥ सुदिढ मूल संतोष, प्रसम गुन प्रबल पेढ ध्रुव ॥ पंचाचार सुसाख, सीन संपति प्रवाल दुव ॥ जय अंग दल पुंज, देव पद पुरुषं सुमंकित ॥ सुकृत जार विस्तार, जाव सिव सुफल अखंमित ॥ परतीति धार जल सिंचि किय, प्रति उतंग दिन दिन पुषित | जयवंत ज गत यह सुतप तरु, मुनि विहंग सेवहिं सुखित ॥ ८४ ॥
कथाः - तप उपर नंदीषेण मुनिनो दृष्टांत जाणवो. जेणें बार हजार वर्ष तपस्या करी अंत्यावस्थायें अपसण लइ पोतानुं दौर्भाग्य संचारी त पना प्रजावी यावते नवें स्त्रीवल्लन थानं ! एवं नीयाएं बांधी काल क देवलोकें गयो, तिहांथी च्यवीने समु विजयनो लघुना वसुदेव नामें थयो, तिहां गतजन्मना तपः प्रजावथी - १२००० स्त्रीनुं पाणिग्रहण करयुं. एवी रीतें तपना फलथी विशेष सुख जोगवी यावत् अंत्यावस्थायें सुन नावमा रही काल करी देवलोकें पहोतो, माटें सर्व नव्यजीवें श्रीनंदीपे एनी पेठें कुमा सहित तप कर ॥ इति तपचपरि नंदिषेणमुनिकथा ॥ ८४ ॥ हवे गुननावनो उपदेश करे बे.
शार्दूलविक्रीडितवृत्त६यम् ॥ नीरागे तरुणीकटाचितमिव त्यागव्यपेतप्रनौ, सेवाकष्टमिवोपरोपण मित्रांनोजन्मनाम इमनि॥ विष्वग्वर्षमिवोपरदितितले दानादर्चातपः, स्वा ध्यायाध्ययनादि निःफलमनुष्ठानं विना जावनाम् ॥ ८५ ॥