Jain Katha Ratna Kosh Part 01

SR No.: 010246
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Publication Year: 1867
Total Pages: 321
Language: Hindi
Classification: Dictionary
File Size: 37 MB

Page 154

२४२ जैनकथा रत्नकोष नाग पहेलो.
आवीने पोताना शौचमूल धर्मनां वखाण करती फरे. एकदा ते पारिवाजिका कन्याना अंतेनरमा गइ. तिहां तेने सुज्येष्ठायें वाद करी जीती निर्गुबीने काहाडी मूकी, ते वखत पारिवाजिकायें रोष करीने एवो निश्चय कस्यो के ए बालिकाने दुं महोटा संकटमा नाखुं ! जेथी महारं वैर वली यावे. एम चितवी पनी सुज्येष्ठान रूप पाटीयामांहे तादृश चितराव्युं ते रूप श्रेणिक राजाने जई देखाडयुं. ते जो श्रेणिक राजायें काम विह्वल थइने चेडाराजा नपर दूत मोकली कन्यानी मागणी करावी, पण चेडायें नाकारो कस्यो.
तेवारें अनयकुमार पोतें श्रेणिकराजानुं तादृश रूप पट्ट उपर चित्रा वी, तेजा विशाला नगरीयें यावी. अंतेनरनी पासें सुगंधीवस्तुनी हु कान मांगी बेठो. जेवारें अंतेउरमांथी सुज्येष्ठानी दासी सुगंधी वस्तु लेवा आवे, तेवारें तेने बंदुमूली वस्तु अल्पमूव्ये आपे. अने ते दासीने श्रेणिक राजानुं रूप पण देखाडे. दासीय रूपने वखाणतां सुज्येष्ठानी थांगल वात करी, ते रूप अणावी सुज्येष्ठाने देखाड्युं. ते जोइ मोह पामीने एकांतें श्रेणिक राजा नपरं रागिणी थइ.ते वात अजयकुमार जाणीने एक सुरंग खोदावी ते मांहेथी श्रेणिकने तेडाव्यो, तेनी बागल सुज्येष्ठा पण या वी. पडी जेटलामां सुज्येष्ठा अनरण लेवा पाडी गइ, एटलामा सुज्ये ठाने जोवा सारु चेलणा ते सुरंगमां आवीने राजाश्रेणिक आगल उनी रही. राजा तेनेज सुज्येष्ठा जाणी तत्काल घोडा उपर चडावीने चालतो थयो.
पालथी सुज्येष्ठा पण बाजरुणनो करंमीयो लइ सुरंगमां आवी, श्रे णिक राजाने जोवा लागी पण राजाने चेलणा सहित दीठो नही, तेवारें पोकार कसो, ते चेडाराजायें सांजल्यो, तेवारे वाहार करवा दोड्यो, तेने सुरंगमाहे श्रेणिकराजायें आवतो दीठो, ते वखतें सुलसाना बत्रीश पुत्र श्रावी ऊना रह्या. राजा श्रेणिक चेलणाने लश्नीकली गयो. चेडाराजायें एक बाण मास्यो ते वागवाथी पुत्र पडी गया. समुदाय कर्म लागुं. पनी सु ज्येष्ठायें विचायुं जे में एक चिंतव्युं अने बीजुं थयुं ! एम चिंतवी वैराग्यरंग वासित थश्रीवीरनी पासें जश् दीक्षा लश्तेने निरतिचारपणे पालवा लागी.
एवा अवसरमा कोइक पेढाल नामें विद्याधर अनेक विद्यानो निधान जे, ते वृक्षपएं पाम्यो, तेवारें विद्या देवा योग्य पात्र शोधवा लाग्यो, पण तादृश पात्र कोइ मले नही. जे सुशील कामरहित स्त्री होय वली ब्रह्मचा