________________
सिंदूरप्रकरः
१०१ त्याग करवो. अहिं नंदराजा तथा मुम्मणनी कथानो दृष्टांत जाणवो ॥४॥
टीकाः-वन्हि रिति ॥ यथा वन्दिरग्निः घनैरपि इंधनैः समिनि तृप्यति न तृप्तिं याति । पुनर्यथा अंनोनिधिः समुः अंनोनिर्जलैः कृत्वा न तृप्यति । तहत् यो जंतुः प्राणी कदाचित् धनैरपि बहुभिर्धनैव्यैः कृत्वा न संतुष्यति कथंनतो जंतुः ? मोहेन घनो निबिडः । तु पुनः जंतुः एवं न मनुते न जानाति । यदयं आत्मा जीवो निःशेषं समस्तं विनवं व्यं विमुच्य त्यक्त्वा अन्यं नवं अपरं जन्म परनवं याति । तत्तस्मात् कारणात् अहं मुधैव तथैव नृयांसि प्रचुराणि एनांसि पापानि किमर्थं विदधामि करोमि ? एवं न जानाति ॥ ४४ ॥ सिंदूरप्रकसरख्यस्य, व्याख्यायां हर्षकीर्तिनिः ॥ सूरिनिर्विहितायां तु, प्रक्रमोयं परिग्रहे ॥ ॥ इति पिरिग्रह प्रक्रमः॥ ए ॥ अत्र.नंदराज मम्मकथा ॥
नापाकाव्यः-उप्पय बंद ॥ ज्यों नहिं अगनि अघाय, पाय इंधन बनेक विधि ॥ ज्यों सरिता घननीर, तृपति नहिं होय नीरनिधि ॥ त्यों असंख धन बढत, मूढ संतोष न मानै ॥ पाप करत नहिं मरहिं, बंध कारन मन आ नै ॥ परतरक विलोकि जनम मरन, अथिर रूप संसार क्रम ॥ समुफै न पाप परताप गुन, प्रगट बनारसि मोहनम ॥ ४ ॥ ___ कथाः- मगधदेशे राजगृहीनगरीमां श्रेणिकराजा ले लेनी चेलणा नामें राणी, एकदा प्रस्तावें नाइपद मासें चेलणाराणी राजानी साथें गोखमा वेग थकां वैनारगिरि साहामुं जोवा लाग्यां. तिहां अनेक निर्धारणां वहे बे, वाम गम. दर्डर स्वर थइ रह्यो बे, बप्पैया बोली रह्या , मोर नृत्य करे बे, पाणीना प्रवाह वहेता नदीमां समाता नथी. ए अवसरें कोई एक पुरुषने नदीप्रवाहनी माहेथी महोटी महेनतें काष्ठ काढतां चेलणायें दोतो, तेथी मनमा विषाद करती राजा प्रत्ये बोली के हे स्वामी ॥ नरि याने सदु को नरे, वूठां वरसे मेह ॥ सधन सनेहा सदु करे, निर्धन दाखे बेह ॥ १ ॥ ए उखाणो जे जगमां कहेवाय डे, ते साचो बे. राजायें पूज्यु के केम ? तेवारें राणीयें कडं के हे स्वामी.! ए एक दरिड़ी पुरुष के तेने उदर नरवु दोहेलु , एणे परनवें पुण्य कयुं नथी मानें तमें सर्वने दान आपो नो पण एवा उःखीने कां देता नथी? तेवारें राजायें सेवक मोक ली तेने तेडाव्यो, ते पण बाजी नमस्कार करी उनो रह्यो. राजायें कडं के