________________
जैनग्रन्थ-प्रशस्तिसंग्रह
[१२७
मह मन्झउ छ मम्मिए सुवासु । पढमिल्लु लोउ मुणिवर चवंति, विवरीय सरायण णिह कहति । बीयउ वज्जायातु वि कुइंद, तीयउ मुयंग सिरि सुवि परिणद । केणवि करिउरण धरिउ पुब्ध, रक्खिउणतेण सव्वत्थ भव्व । सममेयसिद्ध तह लोउ एहु, भासिउ पुवायरियति समोह ।
सिरि सिद्धचक्क बउ वयहंसारु, मुत्तिप्पि य माणस हरण चारु । पुग्विल्ल सत्तु पिक्खिवि मणुज्ज, विरइउ कर भूमी सरहि सज्जु । जिणचंद सीसु भो बंभयारि, दामोयर कइवर भव्वयारि। इक्खुवाय वंस संभूयएण, सुहिणा विणीय मइणा विएण । कुल्लिउ दिवराजह वर सुएण, रणक्खत्तसाहू साहिय भएण। पुण्णिम मयंक वयणे बरेण, परिचत्त पाव भारे परेण। कहि रम्मु कहंतर पुण्यधामु, संजणिय मणोहर फलु सुकामु । जासु सु जिसुणंत भव्वयणलोय, पावंति परम गइ विगय-सोय । भायण्णहो इच्ठमि धम्मठाण, सिरि सिद्ध चक्क कह जगि पहाण । णिय मइ करे विथिर भव्वणाय, मग्गण जण पोसण अयर बाल । तहो वयण सुणि वि हरसिउ कहेइ, सिरि सिद्ध चक्क कह गुणि सहेइ। णिदितिहि दुज्जण सुकइ कन्वु, सज्जण थुवंति सव्वाण भव्वु । अप्पाणउ सहाउण ते मुवंति, सज्जणु-दुज्जणु जगि पत्थि भंति । वइसाणरु उण्ह सहाउ जाउ, हरिणंकु जि सीयलु णिहयताउ । इय ते वि सहावें परिणभत्ति, दुहत्तणु सिट्टत्तणु धरंति । मायण्णहि कह सिरि सिद्धचक्क, णामंकिय विगुणिय पावचक्क । पभणामि समासें पुण्णणाम, सिरि णखत भव्य गुणि गण सुधाम । मायं तहिउ गयणु जि मणंतु, भासिउ जिगणा भइमहंतु। तिविहु जि परिसंठिउ मज्झितासु,
अन्तिमभाग
दिवराज साहु वर गंदगोण, सिरि णक्खत्तु भवें सुहमरणेण । सिरिपाल गरेसहोपहचरित्तु, धम्मत्थ-काम-सिव कहणसत्त । तं महु विरयउ दामोयरेण, जिणचंद चरण भत्तीधरेण । यंदउ सया वि सिरि सिद्धचक्कु, वउएउ णिहय पहुरियारि चक्कु । जं सरसु वंधि वंजणु विहीण, लक्खण छंदालंकार खीए । अहिहाण पयत्थ वियार भाणु, पायम विरच्छु उ मग्ग लागु । सोहंत कईसर तं चरित्तु, तह अहिउ हीणु घरयलि पवित्तु । गिण्ड म दोसु महोतणउ तेवि, उवयार वरण प्रायर जि जेवि । जे लिहहि लिहावहि सुहमणीस, बम्पवाणहि पढहि विज्जा मरीस । सद्दहहि कयायर जे प्रतंद, पवियारहिं मत्थुवि मणि महिंद । ते सयलवि णंदहु जामतरणि, ससहरु धुवतारा धम्मसरणि । कंचण सुसेलु कुल गिरिउ ताम,
सिरि सिद्धचक्कव पयडु णामु । पत्तामह खमहु जिरणेसर वयण सह माइ महासह णिहयमला। वाए सरि ते मुखेसरहो दामोयर वंदिय कर कमला ।।