________________
प्रतिसूत्रं श्रीमदणुभाज्यतात्पर्यम् ।
१२८
सूत्राकाः
पृष्ठाङ्काः॥ ३२ ब्रह्मणः प्रयोजनाभावात्कथं कर्तृत्वमित्याशङ्का । ३३ लोकवल्लीला भगवत इति समाधानम् ।
१२८ ३४ ब्रह्मणः सृष्टिकरणे जीवानां सुखदुःखसंभवाद्वैषम्यनैघृण्ये १२८
स्यातामित्याशङ्कय जीवकर्मसापेक्षत्वान्न ब्रह्मणि दोषः। कर्म
सापेक्षत्वेपि नेश्वरत्वहानिः । ३५ प्रपञ्चप्रलयदशायां जीवानां कर्मसत्ता ब्रह्माविभागादित्याशङ्कय १२९
बीजाङ्करवत्प्रवाहानादित्वान्न दोष इति समाहितम् । ३६ उपपत्त्या श्रुतिस्मृत्योरुपलम्भाच्च जीवस्यानादित्वं सम- १२९
र्थितम् । ३७ ब्रह्मणः सर्वसमर्थत्वात्सर्वं संगच्छते ।।
१२९
द्वितीध्यायस्य द्वितीयः पादः २ । २॥
१ रचनानुपपत्तेरित्यधिकरणम् । १ अचेतनस्य प्रधानस्य बुद्धिपूर्वकक्रियारूपा रचना नोपपद्यते। १२९ तस्याचेतनत्वेन क्रियाकारणभूताया बुद्धेस्तत्र वक्तुमशक्य
त्वात् । २ यथा लोकरचना केवलादेवाचेतनादुपपद्यते तथा शुक्रशोणित- १३०
जन्या शरीररचनापि । ३ दुग्धे दोहनाधिश्रयणयोश्चेतनकर्तकयोनिमित्तत्वेन दर्शनात् १३०
नदीजले च मेघानां चेतनानां निमित्तत्वेन दर्शनान्नाचेतनस्य प्रधानस्य कारणत्वम् । ४ प्रधानस्यान्यापेक्षाभावात्सर्वदा कार्यकरणमेव । न व्यतिरे- १३०
केण तूष्णीमवस्थानमुचितम् । ५ तृणपल्लवादयो न दुग्धभावेन परिणमन्ते । शृङ्गादावभावात् । १३.
ततश्च न प्रधानं कारणम् । ६ प्रधानकारणवादाङ्गीकारोपि प्रेक्ष्यकारित्वाभावान्न पुरुषार्थः १३० सिध्यति ॥
ऊ [ अणुभाष्य ]
