________________
प्रतिसूत्रं श्रीमदणुमायतात्पर्यम् । सूत्राकाः
पृछालाः। मसतः सज्जायतेति कथनादसतः कारणत्वनिषेधार्थम् । यत्पुनस्तैत्तिरीये सदेवेतिकथनं तत्सृक्ष्यमाणापेक्षया पूर्वसृष्टस्यासाधुत्वार्थम् । असाधुन्यपि असदिति प्रयोगात् । अतो
न श्रुत्योर्विरोधः। . ८ कार्यस्य ब्रह्माणि लये कार्यगता अशुद्धत्वादयो ब्रह्मणि प्रस- १२२
ज्ज्येरन्नतो न संगतो ब्रह्मकारणवादः । ९ रुचकादीनां मृदि लये कार्यधर्मप्रसक्त्यदर्शनानासंगतिः। १२२ १० तवापि सत्कार्यवादित्वात्सविशेषस्य कार्यस्य ये धर्माः परि- १२२
च्छिन्नत्वादयस्ते प्रधाने भविष्यन्त्यतो न वयं पर्यनुयोतव्याः । सावद्यतर्कस्याप्रतिष्ठितत्वात्पतिवादिना तदनङ्गीकारेण दोषा- १२३ दविमोक्षः॥
६ एतेनेत्यधिकरणम् । १२ सांख्यनिराकरणेनान्यपि वादा निराकृताः ॥
१२३ ७भोक्रापत्तरित्यधिकरणम् । १३ प्रलयोत्तरमुत्पत्तिदशायां भोग्यभोक्रोरविभाग इत्याशङ्कय १२३
समाधीयते । यथा लोके कटकमुपमृय रुचके क्रियमाणे कटकत्वं न भवति तथोत्पत्तिदशायां भोग्यस्य भोग्यत्वेनैवोत्पत्तिः । भोक्तुर्भोक्तृत्वेनैवेति न विभागाभाव इति ॥
८ तदनन्यत्वाधिकरणम् । १४ वाचारम्भणवाक्ये कार्यस्य कारणाभिन्नत्वं प्रतिपादितं नतु १२४
मिथ्यात्वम् । १५ कार्यस्य घटादेविद्यमानत्व एवोपलम्भो नत्वविद्यमानत्वे । १२४ १६ सदेव सोम्येदमिति श्रुतेस्तदेतदक्षयमिति स्मृतेश्च प्रपञ्चस्य १२५ सदैव सत्त्यत्वम् ॥
९ असद्यपदेशाधिकरणम् । १७ असवेति श्रुत्योत्पत्तेः प्राकार्यस्यासत्त्वं न बोध्यते । अन्या- १२५
कृतत्वधर्मेण तथा व्यपदेशात् ।