________________
१२४ अन्त्यकदोर्मपकोत्तरार्धे
अग्निं वायुं सूर्य प्रजापतिं व्यस्तसमस्ताभिर्व्याहृतिभिरेकैकया पायसाहुत्या, विष्णुं "विष्णोर्नुकम्" इति चतसृभिः प्रतिकण्डिकमेकैकया पायसाहुत्या, पुरुषं पुरुषसूक्तेन प्रत्यूचमेकैकया पायसाहुत्या, - शुक्लपक्षे सिद्धिं गतश्चेत् केशवादिद्वादशदेवता नाममन्त्रेणैकैकया पायसाहुत्या,
कृष्णपक्षे सिद्धिं गतश्चेत् संकर्षणादिद्वादशदेवता एकैकया पायसाहुत्या,
शेषेणाग्निं स्विष्टकृतं, महाव्याहृतिदेवताः सर्वप्रायश्चित्तदेवताः प्रजापतिं चाज्येनाहं यक्ष्ये इति । ततो ब्रह्माणं वृत्वा क्षीरं जलं च प्रणीतापात्रे मध्ये सेतुबन्धेन मूलेऽग्रे च क्रमेण निधाय परिस्तरणादि आज्याधिश्रयणान्तं कर्म कृत्वा अधिश्रयणपूर्वकं चरुं श्रपयित्वा पर्यग्निकरणादि पर्युक्षणान्तं कर्म कृत्वाऽग्निप्रणीतयोर्मध्ये प्रोक्षणीपात्रं निधायाग्निं संपूज्याघारावाज्यभागौ च हुत्वाऽग्नेः पुरतः शालिग्रामे विष्णुं पुरुषसूक्तेन 'ॐ नमो नारायणाय' इति सहितयैकैकयर्चा षोडशोपचारैरभ्यर्च्य
ॐ भूः स्वाहा-इदमग्नये० । ॐ भुवः स्वाहा-इदं वायवे० । ॐ स्वः स्वाहा-इद५ सूर्याय० । ॐ भूर्भुवःस्वः स्वाहा-इदं प्रजापतये० इति पायसेन हुत्वा____ॐ विष्णोर्नु के वीर्याणि प्रवोचं यः पार्थिवानि विममे रजा
सि । यो अस्कभायदुत्तर सधस्थं विचक्रमाणस्नेधोरुगायः॥ विष्णवे त्वा-स्वाहा १ ( य० सं० ५-१८) इदं विष्णवे । ॐ दिवो वा विष्ण उत वा पृथिव्या महो वा विष्ण उरोरन्तरिक्षात् । उभा हि हस्ता वयुना पृणस्वाप्रयच्छ दक्षिणादोत सव्यात् ॥ विष्णवे त्वा-स्वाहा २ ( य० सं० ५-१६)। इदं विष्णवे० ।
ॐ प्रतद्विष्णु स्तवते वीर्येण मृगो न भीमः कुचरो गिरिष्ठाः । यस्योरुषु त्रिषु विक्रमणेष्वधिक्षियन्ति भुवनानि विश्वा-स्वाहा-३ ( य० सं० ५-२०) । इदं विष्णवे । - ॐ विष्णो रराटमसि विष्णोः श्नप्त्रे स्थो विष्णोः स्यूरसि विष्णोधुवोऽसि । वैष्णवमसि विष्णवे त्वा स्वाहा-४ (य० सं०.५. २१) इदं विष्णवे० ।
